Monety całkiem wymyślone

Dodajemy tu „Spis“ znaleziony po znanym numizmatyku Kaz. Stronczyńskim. 

Spis monet całkiem wymyślonych albo naśladowanych stemplem, rżniętym nie podług oryginałów, a stąd mniej więcej od oryginałów odstępującym, ze zbioru po nie­gdyś Pułkowniku Przeszkodzińskim.

A. Monety naśladowane. 

1. Grosz Kazimierza Wielkiego, Krakowski, wykonany podług niedobranego rysunku w dziele Czackiego. 
2. Talar Zygmunta I. z r. 1529 z napisem: Deus in virtute tua laetabitur Rex, wykonany podług rysunku w Munzbuchu Hamburskim w r. 1631. 
3. Talar Zygmunta Augusta z r. 1574, z podobnym napisem, wykonany podług dzieła powyższego.
   Uwaga: Zdaje się, że podane talary nigdy nie istniały i w Münzbuchu powyższym zamieszczone zostały szóstaki, bite z wywołanych półgroszków Świdnickich, w znacznie powiększonych figurach, jak się to i z innemi monetami często w podobnych książkach trafiało. Takiż dukat z r. 1529: Deus in virtute tua laetabitur rex, dobrze jest znanym. Szóstak z r. 1547, z podobnym napisem nie daje się widzieć po zbiorach, ale wybicie onego, bardzo łatwo przypuścić uważając, że król Zygmunt August podobne szóstaki, z lichego srebra, a tem samem większe i cięższe od innych, jeszcze w r. 1562 wybijał. 
4. Talar Zygmunta Augusta, w r. 1564 wykonany podług rysunku w Numizmatyce krajowej Bandtkiego, który to ostatni podług oryginału niegdyś Gwalberta Pawlikowskiego sporządzonym został.
5. Talar Stefana Batorego z r. 1578, wykonany podług rysunku w Müinzbuchu Mnichowskiem w r. 1597, fol. 70 — verso — większe części rysunków, w tem dziele zamieszczonych, odznaczają się szczególną niezgrabnością i niepodobieństwem do oryginału. 
6. Półtalar Stefana, bez liczby roku, wykonany podług rysunku w dziele Czackiego. 
7. Talar Zygmunta III., z r. 1590, z orłem, wykonany podług Münzbuchu Hamburskiego w r. 1831. 
8. Półtalar Michała Korybuta, Elbląski, podług rysunku w Czackim, lecz znacznie zmniejszony.
9. Złotówka Augusta III., w r. 1762 podług rysunku w Czackim.

B. Monety całkiem wymyślone. 

1. Dukat króla Aleksandra, wykonany na pamięć podług wzmianki bardzo ogólnej w Kronice Kromera i wzorów wziętych z półgroszków tego króla. 
2. Talar Zygmunta I. 1535. Zupełnie wymyślony. — Strona główna tego talara ryta podług groszy króla Zygmunta, bitych dla ziem pruskich w latach 1530 i 1531, strona zaś odwrotna podług podwójnego dukata z r. 1535. 
3. Półtalar Zygmunta I., z r. 1532. Zupełnie wymyślony. — Popiersie na tym półtalarze rżnięte podług szóstaków ziem pruskich z r. 1534 i 1535, których rysunek bardzo niezgrabnie naśladuje, — herby na stronie odwrotnej podług dukatów pojedyńczych króla Zygmunta, napis podwójnego dukata. 
4. Talar Zygmunta Augusta, Litewski, z popiersiem. Zupełnie wymyślony. — Popiersie na tym talarze naśladowane jest z licznych monet króla Zygmunta Augusta. Strona zaś odwrotna wzięta jest bez odmiany ze znanego półkopka z r. 1564, zwanego zwykle talarem. 
5. Półtalar, powyższemu talarowi zupełnie odpowiedni.
6. Półtalar Zygmunta Augusta, z r. 1546, z napisem: Deus in virtute tua laetabitur rex. — Podobny talar, a jak się raczej domyślać należy szóstak, zamieszczony jest, jak się wyżej rzekło, w Münzbuchu Hamburskim z r. 1631, ale tamten ma na sobie rok 1547. 
7. Piętnastogroszówka, czyli ćwierćkopek Zygmunta Augusta, z roku 1565. Zdaje się, że stempel do tej monety rznięty został na pamięć podług znanych półkopków czyli talarów w przypuszczeniu, że i ćwierćkopki istnieć były powinny lub z wiadomością, że jeden taki w zbiorze Cesarskim we Wiedniu istnieje, bo w rzeczy samej znajduje się w powyższym zbiorze ćwierćkopek króla Zygmunta Augusta, ale ten nie mógł służyć za wzór do wybicia niniejszego egzemplarza; cyfra bowiem XV w Wiedeńskim gabinecie wieniec laurowy przedziela, tu zaś znajduje się nad wieńcem. 
8. Talar Stefana Batorego, z r. 1579, z herbem i cyfrą Piotra Zborowskiego. Talar ten zrobiony został podług rysunku w Münzbuchu Mnichowskim z r. 1597, fol. 70. b. m. — na tamtym jest herb Leliwa i rok 1580, a nie ma cyfry. P. Z. Kompozycja tego talara sprzeczną jest z datami historycznemi, podług których Piotr Zborowski dopiero w r. 1580 rządy mennicy objął. 
9. Talar Stefana Batorego z r. 1581, z herbem Glaubicz, także z datami historycznemi sprzeczny, gdyż Rokossowski, podskarbi, który powyższego herbu używał, umarł w r. 1580. Rysunek do tego talara wzięty z talarów króla Stefana z r. 1580, ale niezgrabnie naśladowany.
10. Talar podług stopy Rzeszy (Reichsthaler) króla Michała, zrobiony podług tak zwanych dwuzłotówek, a wybity w Bydgoszczy przez podskarbiego Morsztyna i przez stany Rzeczypospolitej nieprzyjęty. 
11. Szóstak, trojak, dwugroszówka, grosz z powyższemi talarami odpowiednio komponowany podług monet Jana Kazimierza. Na wszystkich powyższych monetach, równie jak na talarze, zamiast herbu Podskarbiego Morsztyna, Leliwa, rytownik przez niedopatrzenie się samą tylko gwiazdkę umieścił.
12. Półtalar króla Jana III Strona główna tej monety narysowana jest podług Talara Gdańskiego, odwrotna podług Tynfów z r. 1577. Rytownik nie zamieścił na nim roku, aby go więcej przybliżyć do całkowitych talarów, które takiej daty na sobie nie noszą.