SZABLA PRUSKA SZEREGOWYCH KAWALERII WZ 1852

dł. szabli w pochwie 1045 mm, dł. szabli 1005 mm, dł. głowni 867 mm, szer. głowni u nasady 32 mm, gr. grzbietu u nasady 8 mm, masa szabli 1120 g,
masa szabli w pochwie 1810 g

R ę k o j e ś ć zamknięta, oprawa stalowa, koszowa. Jelec esowaty. Wycięcia w blasze tworzą trzy kabłąki boczne zewnętrzne i jeden wewnętrzny. Trzon drewniany, wyoblony w środkowej partii, poprzecznie karbowany, obciągnięty skórą i opleciony podwójnie skręconym drutem mosiężnym. Długi kapturek z policzkami dołem mocowany wraz z trzonem w pierścieniu u jelca. Górą zanitowany trzpieniem głowni. W policzkach kapturka – nit poprzeczny, mocujący trzon rękojeści. W tylnej części jelca nabite: „15.T.E.2.92”. Przy pierścieniu u jelca zamocowana skórzana pętla na palec wskazujący. Między jelcem a nasadą skórzana podkładka. G ł o w n i a ze stali polerowanej, o małej krzywiźnie, „piórowa”. Płazy obustronnie płaskie, klinowe, grzbiet o przekroju okrągłym, pióro obosieczne z ością, sztych symetryczny. P o c h w a stalowa, z jedną ryfką z ruchomym koluszkiem na grzbiecie. Szyjka z kołnierzem mocowana w płaszczu jedną śrubką. Ostroga asymetryczna.
stan zachowania 3/2+/2-