SZABLA AUSTRO-WĘGIERSKA OFICERA HUZARÓW, OK. 1820 R.

dł. szabli w pochwie 1004 mm, dł. szabli 946 mm, dł. głowni 820 mm, szer. głowni u nasady 30 mm, gr. grzbietu u nasady 9 mm, masa szabli 555 g, masa szabli w pochwie 1180 g

R ę k o j e ś ć zamknięta, oprawa żelazna. Jelec prosty, rozszerzający się na wysokości trzonu.
Tylne ramię ze szczeliną na temblak, zakończone zwiniętą wolutą ku głowni. Przednie, zagięte pod kątem prostym, tworzy kabłąk rozszerzony w górnej części i połączony z trzpieniem głowni. Trzon drewniany, poprzecznie gęsto karbowany przez owinięcie uchwytu sznurkiem i oklejony czarną skórą. Długi kapturek mocowany wraz z trzonem pierścieniem u jelca, górą – profilowaną podkładką zanitowaną trzonem głowni. G o w n i a ze stali polerowanej, o znacznej krzywiźnie, profilowana w jedną szeroką bruzdą przygrzbietową na obu płazach. Szlif sięga krótkiego, płaskiego, obosiecznego pióra. Sztych w linii grzbietu. P o c h w a stalowa, polerowana, z nałożonym kołnierzem na szyjkę. Dwie ryfki z ruchomymi koluszkami na
płaskim grzbiecie płaszcza pochwy. Pierścienie ryfek szerokie, owalnie wykrojone, z okrągłymi
guzami na tarczach z obu stron pochwy zakończonej ostrogą.
stan zachowania 4/4-/4