Rzadki rocznik złotówki Stanisława Augusta Poniatowskiego.
Odmiana z kropką po dacie i inicjałami EB Efraima Brenna, intendenta mennicy warszawskiej w latach 1774-1792.
Moneta bardzo trudna do zdobycia, a w stanach menniczych nieosiągalna.
Jedyna sztuka z najwyższą notą w rejestrze NGC i PCGS.
Złotówki z 1777 roku występują na rynku aukcyjnym bardzo sporadycznie i tylko w stanach obiegowych lub mocno obiegowych.
Prezentowana pozycja to najlepszy jak dotąd egzemplarz jaki pojawił się w handlu.
Drobne wady blachy na awersie oraz niewielki justunek, ale poza tym piękny egzemplarz.
Polecamy!
W ciągu dwóch pierwszych lat panowania Stanisława Augusta działały mennice miejskie w Gdańsku i w Toruniu (1765 i 1766). Miasta te zostały jednak zmuszone do ich zamknięcia. Król zamierzał bowiem wyjść z chaosu monetarnego pozostawionego po czasach saskich i wprowadzić nowy system pieniężny. Jego podstawę miał stanowić dukat niderlandzki oraz talar bity z grzywny kolońskiej (czystego srebra) w liczbie 10 sztuk. Reforma weszła w życie w roku 1766. W obiegu pieniężnym Rzeczypospolitej znalazły się monety piękne i pełnowartościowe: dukaty, talary, złotówki, grosze oraz ich frakcje i wielokrotności. Fakt iż były to monety pełnowartościowe spowodował ich ściąganie z rynku i przetapiane na monety pruskie niższej próby. Z tego powodu dwukrotnie poprawiano system monetarny, m. in. zmieniając stopę menniczą (1787 i 1794). W okresie panowania Stanisława Augusta pracowały dwie mennice państwowe: krakowska i warszawska.
