Ignacy PINKAS (1888-1935), Scena obozowa z Czermoszna, 1934

autolitografia, papier; 23 x 31 cm (w świetle passe-partout);
sygn. i dat. na płycie p. śr.: CZERMOSZNO LIPIEC 1916 Ignacy Pinkas.
Z „Teki autolitografii artystów legionistów wydanej w dwudziestolecie zbrojnego czynu legionów 1919-1934”.
Teka wydana została w 1934 roku w Krakowie przez Sekcję Plastyków Legionistów i towarzyszyła Historycznej Wystawie Legionów Polskich w Muzeum Narodowym w Krakowie. Wystawa pokazywana była później również w innych miastach, w tym we Lwowie.
Ignacy Pinkas -polski malarz. W wieku osiemnastu lat razem z rodziną przeprowadził się do Krakowa, gdzie pracował dorywczo wykonując różne prace m.in. był aktorem w teatrze objazdowym. Od dzieciństwa wykazywał talent plastyczny, gdy w 1907 namalował portret arcyksięcia Franciszka Józefa uzyskana ze sprzedaży kwota pozwoliła mu rok później zostać wolnym słuchaczem na krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. Jego wykładowcami byli Stanisław Dębicki i Jacek Malczewski, po trzech latach wyjechał do Paryża. W 1912 powrócił i wstąpił do Związku Strzeleckiego „Strzelec”. 17 sierpnia 1914 wstąpił do I Brygady Legionów Polskich, a następnie walczył w szeregach 1 pułku artylerii. Po powstaniu Polskiego Korpusu Posiłkowego wszedł w jego szeregi, a następnie 14 lutego 1918 został internowany w obozie w Witkowicach. Przez cały przebieg służby tworzył, były to głównie portrety dowódców i towarzyszy broni. W 1919 pełniąc rolę rysownika wojskowego uczestniczył w wyprawie dywizji dowodzonej przez gen. Lucjana Żeligowskiego na Wilno, przebywając tam stworzył cykl pejzaży ukazujących Wilno i jego przedmieścia. Po 1920 Ignacy Pinkas skupił się na twórczości, podróżował do Pragi, Warszawy, Lwowa i Wilna, a także nad Bałtyk i do Francji. Był członkiem krakowskiej Sekcji Plastyków Związku Legionistów. [za: min. Wikipedia].
Autolitografia-litografia, stworzona przez autora-artystę grafika wprost na kamieniu litograficznym.