Technika - odlew w brązie
Wymiary - 82 x 17 x 20 cm
Jan Kucz przyszedł na świat 10 czerwca 1936 roku w Zarzeczu. Formalną edukację plastyczną rozpoczął w Liceum Technik Plastycznych w Bielsku-Białej, które ukończył w 1955 roku. Sześć lat później rozpoczął studia na Wydziale Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, w pracowni profesora Franciszka Strynkiewicza. Imał się różnorakich stanowisk, działalność artystyczną z sukcesem przeplatał z pracą naukową. W swojej Alma Mater prowadził pracownię rzeźby, sprawował funkcję prorektora, a w 1989 roku stał się profesorem. Wykładał również w pracowni malarstwa w Europejskiej Akademii Sztuk w Warszawie. Brał udział w licznych konkursach na projekty pomników – wiele z nich wygrał, jednocześnie realizując własne pomysły – choćby Pomnik Jana Kochanowskiego w Radomiu czy też kardynała Stefana Wyszyńskiego w Częstochowie. Był członkiem grupy Rekonesans. Należał do Związku Polskich Artystów Plastyków. Pełnił zaszczytne funkcje – m.in. członka Rady Artystycznej Szkolnictwa Wyższego Ministerstwa Kultury i Sztuki. Jego twórczość określić można mianem nowego realizmu. Kucz z całą pewnością doskonale operował tradycyjnym warsztatem rzeźbiarskim, jednak na nim nie poprzestawał, co dowodzi o kunszcie jego sztuki. Rzeźby komponował za pomocą odmiennych technik, z różnorakich materiałów – brązu, ceramiki, tkaniny, a nawet papieru, ziemi, papy czy asfaltu. Niejednokrotnie łączył owe elementy w jeden obiekt lub aranżację, czego dowodzą instalacja zaprezentowana na 40. Biennale Sztuki w Wenecji w 1982 roku czy też Dwubiegunowy. W wyjątkowy sposób nawiązywał Kucz do polskiej kultury – czynił aluzje wobec chrześcijaństwa (Modlitwa o nitkę, Głód), wobec potrzeby rozprawienia się z bolesną pamięcią (Biało-czerwone) oraz wobec konieczności naprawienia społecznych podziałów (Nasza demokracja). Rzeźby artysty zdradzają fascynację człowiekiem, ludzkim ciałem (Szyjący, W niedzielne popołudnie, Automobilista), częstym motywem pozostają twarze, głowy (Pajac, Epigro, Głowa Milesa Davisa, Szwaczka). W 2005 roku został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski. Jego imponująca działalność artystyczno-pedagogiczna znalazła wyraz w uhonorowaniu Złotym Krzyżem Zasługi. Jan Kucz zmarł 14 września 2021 roku w Warszawie.
