monety koronne, 5 dukatów 1636 (odbitka w złocie półtalara medalowego bez daty), mennica Bydgoszcz; Aw: Popiersie króla w prawo w koronkowej krezie, na jego piersi order Złotego Runa, na ramionach z szarfą, wokoło napis VLADIS IV D G REX POL M DUX LITV RVSSIAE; Rw: Owalna sześciopolowa tarcza herbowa z Orłem polskim, Pogonią litewską, trzema koronami szwedzkimi, herb Gotlandii - lew kroczący w lewo na skośnych pasach, w mniejszym kartuszu herb Wazów - Snopek i poziomy herb domu Habsburgów, przy tarczy herbowej litery I-I (Jakub Jacobson), u dołu litery I-H (projektanta, rytownika stempla Jana Höhna - medaliera gdańskiego), całość u dołu zdobi order Złotego Runa, wokoło napis PRUS MAS SAM LIV NEC NON - SUE GOT VAN HAERED REX; Gumowski - Medale Władysława IV poz. 50, Gumowski - Mennica Bydgoska poz. 1099, H.-Cz. 1882 (R5), Kaleniecki s 221, Kop. 1462 (R8), Kurpiewski 146 (R8), Mikocki 1319 (RRR), Tyszkiewicz 180 mk; egzemplarz z aukcji Triton IV, kolekcja Henry V. Karolkiewicza (poz. 2276) oraz z aukcji Stack’s, kolekcja Belzberg (poz. 1013); złoto, 17.03 g; efektowna, pięknie zachowana moneta z doskonale widocznymi szczegółami, niezmiernie rzadka. Egzemplarze w złocie znane są między inny ze zbioru Czapskich w Krakowie czy Radziwiłłów w Warszawie, były również kiedyś w zbiorach Uniwersytetu Warszawskiego, Beyera czy Mikockiego (szczególną ciekawostka - egzemplarz ze zbioru Beyera ważył zdecydowanie mniej - bliżej mu było do czterodukatówki). Monety mające charakter medalu były prawdopodobnie bite przez Jakuba Jacobsona von Emden (jednego z najbogatszych w tym okresie ludzi w Rzeczypospolitej, który jednak po wielu latach świetności zaczął być również postrzegany w wielu kręgach za oszusta i lichwiarza) dla osób z najbliższego otoczenia jako forma nagrody. W latach 1627–1644, gdy zamknięte były mennice koronne, działała jedynie mennica bydgoska. W 1644 r. mennica została zamknięta, a większość wyposażenia przewieziono do Krakowa.
