W elektronie bite były najstarsze monety, do emisji których wykorzystano
naturalnie występujące bryłki stopu srebra ze złotem. Ich powstanie
przypisuje się Lidyjczykom, głównie za sprawą Herodota, który pisał tak:
Lidyjczycy są, o ile wiemy, pierwszymi z ludzi, którzy wybili złote i
srebrne monety i nimi się posługiwali. Pierwsze z nich bito za pomocą
jednego stempla, ze znakiem. Drugą stronę wówczas stanowiły punce o
nieregularnym wzorze, często o formie kwadratu (quadratum incusum)
Awers: głowa Ateny w hełmie korynckim w lewo.
Rewers: kwadrat incusum.
Złoto/elektron, średnica 9.6-10 mm, waga 2.55 g
