Paryż, 1851. W drukarni Bernard i Spółki, 26 cm.
[8], 268 s. tablic w drzeworycie na tincie 22, kart z nutami 5 (drzeworyt i 4 miedzioryty), winietki, inicjały, finaliki.
Najczęściej typowana książka do miana najpiękniejszego polskiego druku epoki romantycznej, przy okazji najpiękniejsze ilustrowane wydanie dzieł Adama Mickiewicza. Imponująca ilością i jakością całostronicowych rycin na tablicach oraz mniejszych w tekście – „najpiękniejszą częścią ilustracji książki są inicjały, rysowane na tle drobnych szczegółów architektury lub widoków miejscowości. Równie piękne są winiety z akcesoriami zbroi i broni, wreszcie małe widoczki miast litewskich i pruskich, gmachów, ruin i wnętrz zamkowych” (Semkowicz, Wydania dzieł Adama Mickiewicza w ciągu stulecia) - zawiera 100 drzeworytów, z czego 22 na osobnych tablicach. Rys. J. Tysiewicz, ryt.: Budziłłowicz, Kraskowski, Stypułkowski i drzeworytnicy francuscy. Egzemplarz na pięknym, doskonale zachowanym papierze w oprawie skórzanej.