Wymiary: 2,2 x 4,7 cm (w świetle passe-partout)
opisane na płycie: 'Z Oleszyc' , 'Od Sieniawy', 'Od Strzelec'
Stan zachowania
praca oprawiona, foksing
Biogram
Polski grafik i rysownik, bibliotekarz. Był synem Kacpra (urzędnika dworskiego) i Katarzyny z Kłosków. Ukończył gimnazjum w Pińczowie (1828), następnie podjął studia na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Warszawskiego; jego nauczycielem rysunku i litografii był Jan Feliks Piwarski. Przerwał studia po wybuchu powstania listopadowego. Walczył w szeregach powstańczych w stopniu podporucznika; po upadku powstania nie mógł wrócić do Warszawy. Przez pewien czas mieszkał w Krakowie, w latach 1834-39 był kustoszem zbiorów Gwalberta Pawlikowskiego w Medyce. W 1839 znalazł zatrudnienie jako bibliotekarz Tytusa Działyńskiego. Jako opiekun biblioteki kórnickiej był autorem pierwszych jej katalogów. Współpracował z Działyńskim w jego działalności wydawniczej, m.in. opracował tablice z wizerunkami pieczęci do Zbioru praw litewskich 1339-1529 (wydanego w 1841). Pracował także przy przebudowie zamku i ogrodu kórnickiego. Ponownie wziął udział w powstaniu w 1848 w stopniu kapitana, był ranny. Po krótkim pobycie w więzieniu powrócił do pracy w Kórniku latem 1848, pół roku potem zmarł nagle. Krótko przed śmiercią (1848) poślubił Apolonię z Gostyńskich. Był twórcą wielu akwafort i rysunków, poświęconych folklorowi, życiu wsi i miasteczek polskich, zabytkom, krajobrazom. Wykonywał jako jeden z pierwszych na ziemiach polskich ekslibrisy. Gromadził materiały do planowanych dzieł - "Starożytności polskich" i "Strojów ludowych"; wiele rycin opublikował Jan Konstanty Żupański w Albumie Kielisińskiego (1853). Prace graficzne, rysunki, szkicowniki i korespondencję Kielisińskiego przechowywała Biblioteka Kórnicka PAN oraz muzea narodowe (Kraków, Poznań, Warszawa) i znane biblioteki (Jagiellońska, Ossolineum, Uniwersytetu Warszawskiego).
