46,1 x 37,7cm - olej, deska sygn. l.d.: JStyka
Na odwrocie l.g. (czarną kredką): Pétrone [...] | C [...]; poniżej różową kredką: 11; p.g. (niebieską kredką): 048 [w kółku]; centralnie (niebieską kredką): 84 | 12 [w kółku] | 3829 | d JS #5; z lewej (czarną kredką): Jan Styka 1900. | Paris.; p.d. 56 x 48.
Pochodzenie:
Kolekcja Rodziny Paskowskich w USA.
Dr Richard i Catherine Paskowski oboje urodzili się w Nowym Jorku jako dzieci polskich imigrantów. Chociaż mieszkali w Stanach Zjednoczonych, pielęgnowali swoje polskie dziedzictwo, podróżowali po Polsce i spędzili lata na gromadzeniu wspaniałej kolekcji dzieł sztuki polskiej. Przekazali wiele darowizn na polskie cele w USA. Pragnęli również, żeby pozostała część kolekcji trafiła z powrotem do Polski i cieszyła polskich kolekcjonerów.
Jan Styka, jako pierwszy polski artysta, zilustrował pełny tekst Quo Vadis Henryka Sienkiewicza. Wykonał on ponad 200 rysunków i malowideł en grisaille dla paryskiej oficyny Ernesta Flammariona. W roku 1901 ukazał się pierwszy z trzech tomów luksusowego, bogato ilustrowanego wydania powieści noblisty. Kolejne dwa tomy ukazały się w roku 1902 i 1903. Styka wykonał również kilkanaście obrazów olejnych do tej powieści. Większość tych dzieł została zaprezentowana w Warszawie we wrześniu 1902 roku, w budynku po panoramie Golgota, a następnie na Wystawie Światowej w St. Louis w Stanach Zjednoczonych w roku 1904. Prezentowany Petroniusz, datowany na 1900 rok, stanowił część tego cyklu, jednak na wystawy już nie trafił. Można powiedzieć, że szczęśliwie, ponieważ dzieła wystawione w St. Louis strawił pożar. Utrata tych obrazów zmusiła artystę do ich odtworzenia na podstawie posiadanych szkiców. Autorskie kopie w 1912 roku zostały zaprezentowane na, cieszącej się ogromnym zainteresowaniem, wystawie w Salle des Beaux Arts przy ul. Boétie w Paryżu.
* do wylicytowanej ceny oprócz innych kosztów zostanie doliczony podatek graniczny VAT 8% (zgodnie z §12 pkt. 2 Regulaminu).
Jan Styka (Lwów 1858 - Rzym 1925) - popularny malarz scen historycznych i batalistycznych, autor obrazów alegorycznych i religijnych, portrecista, ojciec malarzy Tadeusza i Adama Styków. Studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Wiedniu, następnie w Rzymie, a w latach 1882-1885 u Jana Matejki w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie. Po studiach spędził kilka lat w Paryżu, później mieszkał we Lwowie. W roku 1895 podróżował do Palestyny. Po 1900 stale mieszkał w Paryżu, skąd wyjeżdżał do Stanów Zjednoczonych, Włoch i Grecji. Uczestnik wielu wystaw, m.in. paryskich Salonów czy Wystawy Światowej w St. Louis (1904), cieszył się znaczną popularnością, a nawet sławą. Był członkiem Akademii Św. Łukasza w Rzymie. Był również pomysłodawcą i współtwórcą sławnych panoram - eksponowanej dziś stale we Wrocławiu Panoramy bitwy pod Racławicami (lata 1892-1894; wraz W. Kossakiem i innymi), Golgoty (1896; obecnie w Los Angeles), Panoramy Siedmiogrodzkiej (1897; pocięta na części, zachowały się tylko fragmenty), i Męczeństwa Chrześcijan w cyrku Nerona (1899; płótno zaginione podczas pierwszej wojny światowej). Zajmował się ilustratorstwem, m.in. przygotował ilustracje do luksusowego wydania Quo vadis? Sienkiewicza.
Senast sedda
Vänligen logga in för att se objektlistan
Favoriter
Vänligen logga in för att se objektlistan