Oryginalna akwaforta Jana Piotra Norblina, sygnowana i datowana z lewej: 1787 N. f., format 6,2 x 4,8 cm, podklejona prawymi narożnikami do beżowego kartonu (z notatkami ołówkiem). Stan dobry, żółtawe plamki na dole.
[edycja opisu: wg Smolika (str.30), odbitki z oryginalnych, na cienkim papierze(jak w tym przypadku), są pośmiertne, wykonane przez synów artysty, bądź kolejnych właścicieli płyt z XIXw.]
źródło: [Smolik poz. 52 na str. 45, Rastawiecki poz. 7 na str. 211, Hillemacher poz. 42 na str. 16]
Jan Piotr Norblin
(Jean-Pierre Norblin de la Gourdaine, 1745-1830) - francuski malarz,
rysownik i grafik, w latach 1774-1804 przebywał w Polsce, zatrudniony
przez Czartoryskich. Czołowy malarz epoki stanisławowskiej w Polsce,
uważany za ojca polskiego malarstwa rodzajowego. Kolekcjoner grafiki,
miłośnik Rembrandta, na którym się wzorował tworząc własne akwaforty.
Nauczyciel rysunku dzieci księcia Adama Czartoryskiego. Inspirował
młodsze pokolenie twórców polskich - np. Michała Płońskiego, Aleksandra
Orłowskiego, czy Jana Rustema. Po powrocie do Francji zabrał ze sobą swe
szkice, na podstawie których wykonywano grafiki (np. stroje ludowe,
rytowane przez Debucourta). Znane są przynajmniej 94 grafiki jego
autorstwa.
Bibliografia: Tytuły i numery katalogowe grafik
wedle książek P. Smolika „Jana Piotra Norblina prace rytownicze” z 1934
roku zdigitalizowany egzemplarz https://polona.pl/item/jana-piotra-norblina-prace-rytownicze,MzYxMTc5MjE/54/#info:metadata, „Jan Piotr Norblin jako sztycharz” F.D. Hillemachera, tłumaczenia francuskiej edycji z 1848, wydanej w Wilnie, w 1851 roku (https://polona.pl/item/jan-piotr-norblin-jako-sztycharz,NjgzODUxNjM/9/#info:metadata) i E. Rastawieckiego „Słownik rytowników polskich” z 1886 roku (https://polona.pl/item/slownik-rytownikow-polskich-tudziez-obcych-w-polsce-osiadlych-lub-czasowo-w-niej,OTgwODk2ODU/4/#info:metadata )
