Talar, 1609 CT, Złoty Stok; Aw: Półpostacie książąt zwr...

Jan Krystian i Jerzy Rudolf (1602–1621), Talar, 1609 CT, Złoty Stok; Aw: Półpostacie książąt zwrócone ku sobie, w otoku legenda D G IOHAN CHRIST ET GEORG RVD FRA; Rw: Herb księstwa legnicko-brzesko-wołowskiego w lekko wygiętej tarczy, z trzema hełmami z labrami i klejnotami, u góry Orzeł, a przy jego głowie inicjały CT (zarządcy mennicy Christopha Tuchmanna), wokoło legenda DVC SIL LIG ET BREG 609; Davenport 7713, F.u.S. 1436, Kop. 5064 (R3); srebro, 29.03 g; patyna, moneta w ładnym stanie zachowania.
Mennicę w Złotym Stoku założyli w 1507 roku książęta ziębicko-oleśniccy, bracia Albrecht i Karol, wnukowie króla Czech Jerzego z Podiebradów. Zadaniem mennicy było bicie monet, jak i skupowanie złota wydobywanego w tutejszych kopalniach. Po śmierci Karola Krzysztofa (księcia ziębickiego) jego księstwo przeszło pod władanie króla Czech. Miasto, które popadało w długi, w 1581 roku odkupił wielki szambelan Królestwa Czech, Wilhelm z Rožemberku (Wilhelm von Rosenberg), uchodzący za najbogatszego możnowładcę w Czechach. Za zgodą cesarza Rudolfa II Habsburga, emitował on w złotostockiej mennicy złote dukaty i srebrne talary, aż do śmierci w 1592 roku. W 1599 roku Piotr Wok, brat Wilhelma sprzedał miasto za okazyjne 15.000 talarów, księciu brzesko-legnickiemu Joachimowi Fryderykowi, który zmarł w 1602 roku. Władza przeszła w ręce jego małżonki, Anny, która 3 lata później również zakończyła swój żywot. Potomkowie pary książęcej nie byli jeszcze pełnoletni, więc do ich wejścia w dorosłość opiekę nad nimi oraz księstwem przejął ich wuj, książę ziębicko-oleśnicki Karol II. Mennica w Złotym Stoku biła wspólne srebrne i złote monety książąt od 1602 do 1621 roku.