Marc CHAGALL (1887-1985), Projekt witraży Jerusalem - pokolenie Judy;1964

Litografia kolorowa na papierze; w oprawie: 60 x 51 cm; w św p-p 31 x 23 cm

Niesygnowana
Praca stanowi część projektów 12 witraży symbolizujących 12 pokoleń Izraela zamówionych do synagogi szpitala Hadassah, prezentowanych w 1962 na wystawie w Museum of Modern Art w Nowym Jorku. Prezentowane motywy florystyczne i animalistyczne stosują się do Judaistycznego zakazu przedstawiania postaci ludzkich.

Proweniencja:
Praca zakupiona w Galerie am Zwinger w Dreźnie
Kolekcja prywatna Wiedeń

Studia artystyczne rozpoczął w 1906 roku w Witebsku. Następnie przeprowadził się do Petersburga i tam kontynuował naukę. W 1910 roku wyjechał do Paryża gdzie otworzył pracownię i zaczął prezentować swoje prace w ramach Salonu Niezależnych, tu zetknął się z kubizmem i poezją awangardową. W czasie I wojny światowej został Komisarzem Sztuk na obszar Witebska. W 1920 roku przeprowadził się do Moskwy. Projektował tam malowidła ścienne i dekoracje teatralne dla Państwowego Teatru Żydowskiego. Zanim na stałe wrócił do Paryża przebywał w Niemczech, gdzie kształcił się w zakresie technik graficznych. Pierwsza wystawa indywidualna Chagalla miała miejsce w Galerie Barbasanges-Hoderbert w Paryżu w roku 1924. Od tego momentu prace artysty będą wielokrotnie pojawiać się na wystawach największych muzeów sztuki nowoczesnej w całej Europie, USA i Japonii.
Styl Chagalla zbliżony był początkowo do sztuki naiwnej, później zaczął ulegać wpływom kubizmu i ekspresjonizmu, jednak najsilniej wpisał się w nurt surrealizmu. Artysta w swoich dziełach łączył świat odrealnionych wyobrażeń i fantazji z metaforycznym światem żydowskich symboli. Operował takimi środkami wyrazu jak deformacja kształtów czy zachwianie proporcji. Używał żywych barw z przewagą czerwieni, zieleni i błękitów. Tworzył nie tylko dzieła malarskie, ale i grafiki, scenografie, monumentalne polichromie, a także projektował witraże i dekoracje ceramiczne.