50,0 x 120,0cm - olej, płótno sygn. p.d.: TATARCZYK
Na odwr.: TOMASZ TATARCZYK | 1990, powyżej znak strzałki w górę.
W 1989 roku, krytyk sztuki Tomasz Rudomino tak pisał o twórczości artysty: Malarstwo Tomasza Tatarczyka pojawiło się w sztuce polskiej w latach osiemdziesiątych. Obok nieokiełznanej Nowej Fali, w gęstwinie form i stylistyk, na gruncie tradycji akademickiej Nowej Figuracji i debiutującej Transawangardy, propozycje warszawskiego artysty tchnęły świeżością, oddechem naturalnej prostoty i pewną, nieznaną szerzej świadomością artystyczną. A przy tym, na tle uciekającej w skomplikowane symbole twórczości młodej generacji ‘80, Tatarczyk zademonstrował postawę, w której góruje fascynacja przyrodą nad kontemplacyjnym, sztucznie hodowanym sposobem jej odwzorowania. Dodajmy, iż postawę Tatarczyka cechuje również pokora, absolutna akceptacja praw przyrody, praw nie tyle uniwersalnych, co wyraźnych i sprawdzalnych, jak np. światło, ciemność, słońce, śnieg. (...) Góra występuje u Tatarczyka w sposób ukryty. Jej kształt i sylwetkę zakrywa gęsty las. Las (...) jest bardzo ważny i ma swoje konsekwencje w innych cyklach, gdzie również się pojawia.
Motyw góry, ujęty podobnie jak w przedstawionym u nas obrazie, obecny jest także w innych dziełach Tatarczyka, pochodzących z drugiej połowy lat 80. i początku lat 90, takich jak Czarne wzgórze (1986) czy obraz o tym samym tytule z 1989 roku. Monumentalność wzgórza podbita jest na nich świetlistą smugą zachodzącego słońca. Podobnie jak we wszystkich najlepszych obrazach w twórczości Tatarczyka, uderza tutaj siła i trafność surowej prostoty, z którą artysta ujmuje wybrany przez siebie motyw.
♣ do wylicytowanej ceny oprócz innych kosztów zostanie doliczona opłata wynikająca z prawa twórcy i jego spadkobierców do otrzymania wynagrodzenia zgodnie z Ustawą z dnia 4 lutego 1994 roku - o prawie autorskim i prawach pokrewnych (droit de suite).
Tomasz Tatarczyk (Katowice 1947 - Warszawa 2010) studiował w latach 1966-1972 na Politechnice Warszawskiej, następnie w latach 1976-1981 na Wydziale Malarstwa ASP w Warszawie, gdzie uzyskał dyplom pod kierunkiem prof. Jana Tarasina. W latach 1980-1986 pracował jako pedagog w macierzystej uczelni. W okresie stanu wojennego przyłączył się do niezależnego ruchu artystycznego, wystawiając w kościołach. Od połowy lat 80. związany z Galerią Foksal w Warszawie, miał tam kilka wystaw indywidualnych, uczestniczył też w prezentacjach zbiorowych organizowanych przez te galerię, jak „4 Foksal Gallery Artists“, Richard Demarco Gallery, Edynburg 1985, „Dialog“, Moderna Museet, Sztokholm 1985 i in. W la-tach 1987-1988 był stypendystą Fundacji Kościuszkowskiej. W 1990 zdobył jedną z nagród na XV Festiwalu Polskiego Malarstwa Współczesnego w Szczecinie. Malarstwo Tatarczyka jest skupione, oszczędne, bazuje na pojedynczych, dobitnie wyeksponowanych motywach, wąskiej gamie barwnej.
Senast sedda
Vänligen logga in för att se objektlistan
Favoriter
Vänligen logga in för att se objektlistan