Tusz, papier; 14,7 x 18,3 cm; nie sygn. Karta ze szkicownika, uszkodzony lewy margines. Twórczość Wojtkiewicza ewoluowała w kierunku tematów ponadczasowych i uniwersalnych. W latach 1905-1906 tworzył ekspresyjne rysunki, operujące deformacją karykaturalną. Tak potraktował Witkacego, słynnego kobieciarza. Z Wojtkiewiczem łączyła Witkacego - prócz przyjaźni - chęć podejmowania„gry” z ustalonymi konwencjami artystycznymi, ich parafrazowania i parodiowania. Splot wzajemnych oddziaływań łączył postawę obu twórców z perwersyjną wyobraźnią Romana Jaworskiego - ich przyjaciela, rówieśnika i pisarza. Stronę tytułową zbioru nowel Jaworskiego Historie maniaków (1909), które stanowiły pochwałę brzydoty i kwintesencję „zmysłu dla dziwności”, zaprojektował Witkacy, tekst zilustrował Wojtkiewicza.
