Bartosz Hadryś, Bez tytułu, 2016

olej, płótno
120x110cm
W pejzażu artystycznych talentów młodego pokolenia polskich malarzy, nie sposób nie zauważyć niezwykle dojrzałego i jednoznacznie zdefiniowanego malarstwa Bartosza Hadrysia. Z konsekwentnie przez ostatnie lata doskonalonego warsztatu malarskiego, w którym główną rolę odgrywa pogłębione znawstwo koloru, w pracowni malarza powstają najczęściej wielkoformatowe, na wpół abstrakcyjne płótna olejne, nasycone jednocześnie bogatymi odniesieniami do malarstwa przedstawieniowego a niejednokrotnie wprost inspirowane ludzką figurą. Wektory interpretacyjnych ukierunkowań wielu dzieł malarskich Bartosza Hadrysia, o subtelnie zrównoważonej kolorystyce, pełne są szczególnie ciekawych odniesieniach do świata przyrody, natury i zwierząt, wskazujących na rezonans polskiego malarza z wielkimi flamandzkimi i holenderskimi mistrzami martwej natury. W tych, po mistrzowsku zakomponowanych dziełach, przenikają się ze sobą organiczne sploty wszelkiego rodzaju malarsko rozpracowanych gatunków roślin, kwiatów i owoców, zaczerpniętych z otaczającej artystę przyrody, niosących w sobie całe bogactwo symbolik odnoszącej się do płodności i obfitości, w które artysta wplata niejednokrotnie motyw czaszki ze swoją paletą wielu znaczeń wanitatywnych. W konsekwencji w dziełach Bartosza Hadrysia, jak rzadko we współczesnej plastyce, odnajdujemy nie tylko solidny warsztat malarski, ale całe bogactwo znaczeń i kodów, dających szerokie możliwości interpretacyjne jego kompozycji.
prof. zw. dr hab. Jan Wiktor Sienkiewicz
historyk sztuki
Katedra Historii Sztuki i Kultury UMK