Andrzej Wróblewski (1927 Wilno - 1957 Tatry), Dziewczynka na stołku

Pochodzenie
zakup od rodziny artysty
kolekcja prywatna, Warszawa

Wystawiany
Andrzej Wróblewski 1927 - 1957. Retrospektywa Muzeum Narodowe w Krakowie, 1966
Andrzej Wróblewski 1927 - 1957, Retrospektywa, Zachęta Narodowa Galeria Sztuki, Warszawa, 1995

Literatura
Unikanie stanów pośrednich. Andrzej Wróblewski (1927-1957), red. M. Ziółkowska, W. Grzybała, Warszawa 2014, s. 111, poz. kat. 100

Biogram
W latach 1945-52 studiował malarstwo na ASP w Krakowie oraz historię sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim. Od roku 1946 brał udział w wystawach, od 1948 zajmował się także publicystyką, głównie z dziedziny sztuki. W latach 1950-54 pełnił funkcję asystenta w krakowskiej ASP w pracowniach m.in. prof. Radnickiego i prof. Rudzkiej-Cybisowej. Zmarł 23 marca 1957 na samotnej wycieczce w Tatrach. W swoich pracach, posługując się oryginalnym, fascynującym językiem malarskim, w sposób niezwykle sugestywny wypowiedział tragiczne doświadczenia pokolenia dorastającego w okresie wojny i wkraczającego w dojrzałość w czasach stalinowskich. Uważany za prekursora nowej figuracji, współczesnego realizmu, także nowej ekspresji, należy do największych polskich malarzy XX w.