Wymiary: 55 x 46 cm
sygnowany i datowany p.d.: 'J. CZAPSKI. 31.'
na odwrociu oraz na krośnie malarskim dwa stemple własnościowe: 'andre j. leman | architecte oev./sia | certoux-village | 1256 (...) / genève | (...)22 / 2969', opisany na krośnie malarskim: 'KP 2', owalny stempel celny oraz papierowa nalepka z opisem: 'CZA[PSKI] | MAISONNETTE | 20SE'
Pochodzenie
kolekcja architekta Andrzeja Lemana, Genewa (zakup w antykwariacie w Genewie przed 1980)
kolekcja spadkobierców Andrzeja Lemana, Genewa-Warszawa
kolekcja prywatna, Warszawa (od około 2015)
Wystawiany
Exposition jeune peinture polonaise Groupe K. P., Galerie Moos, Genewa, maj 1931 (?)
Literatura
Exposition jeune peinture polonaise Groupe K. P., katalog wystawy, Galerie Moos w Genewie, Genewa 1931, nr kat 36 (jako "La maison rose"), s. nlb. (6) (?)
Biogram
Po wojnie podjął studia artystyczne w krakowskiej ASP. Jego nauczycielami byli m.in. Wojciech Weiss i Józef Pankiewicz. Był członkiem KOMITETU PARYSKIEGO. W tym okresie jego malarstwo znajdowało się w orbicie oddziaływania estetyki kapistów. W latach 30. malował martwe natury, wnętrza, portrety, sceny plenerowe. Malarski dorobek Czapskiego jest bardzo niejednorodny ze względu na rozmaite inspiracje. Po wojnie jednym z głównych motywów twórczości artysty był zwykły, szary człowiek, samotny w zgiełku wielkiego miasta. Po studiach prawniczych w Petersburgu studiował malarstwo w latach 1921-24 w krakowskiej ASP m.in. u J. Pankiewicza. W okresie 1924-31 przebywał z grupą kapistów w Paryżu. W czasie II wojny światowej więziony w ZSRR, skąd jako oficer w armii gen. W. Andersa przewędrował przez Bliski Wschód i Włochy do Francji. Malował portrety, wnętrza, pejzaże, widoki miejskie, kwiaty, martwe natury, sceny z przedstawień teatralnych, w których najważniejszą rolę odgrywał kolor i światło. Przywiązywał większą wagę do konstrukcji obrazu niż inni kapiści, dążył do syntetycznego ujęcia przedmiotu i wydobycia dramatycznego wyrazu. Po wojnie malował najprostsze motywy z życia codziennego, sceny miejskie, postać ludzką na tle pospolitego otoczenia, pogłębiając studia natury, jej form i barw. Przed wojną redagował "Głos Plastyków", po wojnie współpracował w Paryżu z miesięcznikiem emigracyjnym "Kultura". Napisał kilka książek z zakresu sztuki. Przeżycia z pobytu w ZSRR opisał w książce "Na nieludzkiej ziemi".
