Witold Kaczanowski (ur. 1932), Bez tytułu, 1967

litografia barwna, papier, 63 x 44,5 cm, sygn. i dat. p.d. ołówkiem: Witold K. 67, opisany l.d.: 12/80

Studiował na Wydziale Grafiki ASP w Warszawie. Był uczniem Eugeniusza Arcta, Wojciecha Fangora oraz Henryka Tomaszewskiego. Wykonał plafon w sali teatralnej Domu Kultury w Oświęcimiu (1958–1961), rzeźby plenerowe w Marsylii (1967–1968), kompozycję plastyczną przed Muzeum sztuki Nowoczesnej w Houston (1975). Uczestniczył w licznych wystawach zbiorowych, m.in. w Wystawie Młodej Plastyki w Warszawie (1956), Wystawie malarstwa w Muzeum Narodowym w Warszawie (1961), wystawie dzieł artystów polskich tworzących za granica p.t. „JESTEŚMY” w Zachęcie (1991). W 1964 roku wyjechał do Paryża. Pobyt we Francji zaowocował wieloma przyjaźniami, m.in. z Jacques’em Prevertem i Mauicem Ponsem, oraz poznaniem Pabla Picassa, który namalował portret artysty. W 1968 roku Kaczanowski wyjechał do USA. Od 1980 swój czas dzieli między Stany Zjednoczone i Polskę.