Franciszek Starowieyski, SZKICE DO OBRAZU DIVINA POLONIA, 1998

28,3 x 40,3cm - pastel, papier 28,3 x 40,3 cm (w świetle passe-partout)

sygn. l.d.: 16 FS 98 [data przedzielona monogramem wiązanym], niżej p.: W [w brąz. kółku]
Na odwr. p.d. nalepka druk. z wystawy: Franciszek | Starowieyski | Divina Polonia | Kraków, czerwiec – lipiec 1998 | ARTEMIS | galeria sztuki [w ramce] | [adres i tel. galerii], niżej nalepka z samą nazwą galerii.

Szkice – wykorzystanie i niewykorzystane w finalnym dziele – do monumentalnego (4 x 3,5 m) obrazu „Divina Polonia” z 1998 r. Dzieło zamówił u Franciszka Starowieyskiego ówczesny minister Spraw Zagranicznych RP Bronisław Geremek. Zawisło w hallu Misji Polski przy Unii Europejskiej (późniejszym Stałym Przedstawicielstwie) w Brukseli. Oryginalny tytuł obrazu brzmiał: Divina Polonia rapta per Europa Profana” (Święta Polska porwana przez Świecką Europę – w tłumaczeniu artysty; znane są inne wersje spolszczonego tytułu, ta jednak wydaje się najtrafniejsza). W wyniku kontrowersji, jakie obraz wzbudził wśród unijnych urzędników, tytuł został skrócony do dwóch pierwszych słów, reszta została zatarta. Scena nawiązuje do mitu o porwaniu Europy przez Zeusa (tu w postaci stechnicyzowanego byka, którego dosiada Europa z równie „mechanicznymi” skrzydłami). Polskę symbolizuje kobieca postać z aureolą po prawej. Sprawia wrażenie niechętnej porwaniu, a w każdym razie sceptycznej.

♣ do wylicytowanej ceny oprócz innych kosztów zostanie doliczona opłata wynikająca z prawa twórcy i jego spadkobierców do otrzymania wynagrodzenia zgodnie z Ustawą z dnia 4 lutego 1994 roku - o prawie autorskim i prawach pokrewnych (droit de suite)

Franciszek Starowieyski (Bratkówka koło Krosna 8 VII 1930 – Warszawa 23 II 2009), używający pseudonimu Jan Byk, studiował w latach 1949-1952 w ASP w Krakowie pod kierunkiem prof. Wojciecha Weissa , po czym kontynuował studia w ASP w Warszawie, uzyskując w 1955 dyplom w pracowni prof. Michała Byliny. W latach 60. i 70. największe uznanie zdobył jako twórca plakatu, w którym szybko dorównał koryfeuszom tej dziedziny sztuki w Polsce. Uprawiał plakat typu autorskiego, o rozpoznawalnym stylu bazującym na zamaszystym i zarazem kaligraficznym rysunku, przede wszystkim zaś zaskakujących, surrealistycznych skojarzeniach. Od 1964 był kierownikiem artystycznym modnego miesięcznika „Ty i Ja”. Z czasem przewagę w jego dokonaniach zdobył „czysty” rysunek, od 1980 często prezentowany w formie dynamicznych seansów tzw. Teatru Rysowania, z udziałem modelek, publiczności i samego artysty, spełniającego się w nim w roli demiurga. Tworzył wiele kompozycji malarskich i rysunkowych emanujących surrealną atmosferę życia na skraju fizycznego rozpadu, będących współczesną wersją tematu vanitas. Zafascynowany kulturą baroku, artysta od 1970 antydatował wszystkie prace o 300 lat wstecz. Artysta był laureatem licznych nagród, które zdobywał m.in. na takich wystawach, jak Biennale Sztuki w Sao Paulo 1973, Międzynarodowa Wystawa Plakatu Filmowego, Cannes 1974, „Annual Key Award”, Los Angeles 1978. Wielokrotnie przebywał w Nowym Jorku na zaproszenie Fundacji Kościuszkowskiej. W 1980 był profesorem w Berliner Hochschule der Künste, w latach 90. wykładał w Europejskiej Akademii Sztuk w Warszawie.