Wymiary: 49,5 x 35,5 cm
sygnowany i autorsko opisany na odwrociu oraz sygnowany i datowany l.d.: 'BW Linke 1958'
na odwrociu nalepka autorska z opisem obrazu
Literatura
Bronisław Wojciech Linke 1906 - 1962 Katalog, Warszawa 1963, red. Irena Jakimowicz, poz. kat. 555, s. 112
„Polityka” 1960, nr 40 (il.)
„Trybuna Literacka” 1959, nr 6 (il.)
Biogram
Urodzony w Estonii malarz, rysownik polskiego pochodzenia znany z konsekwentnie uprawianej sztuki zaangażowanej. Na ukształtowanie jego artystycznej postawy wpłynęły burzliwe czasy w jakich przyszło mu żyć. Jako 12-latek był świadkiem przerażających wydarzeń na terenach rodzinnego Dorpatu - rewolucji lutowej, niemieckiej ofensywy i walk o niepodległość. Jego obrazy to przede wszystkim przerażające, antyestetyczne wizje o tematyce społecznej i politycznej, zwykle o moralistycznym zabarwieniu. W 1919 wraz z rodziną Linke został repatriowany do Polski. Przez kolejne lata mieszkali w Kaliszu, gdzie zmagali się z problemami finansowymi, przez które bardzo młody wówczas Linke zmuszony był podjąć pracę w miejscowej fabryce. Od 1922 przez rok studiował rysunek w Państwowej Szkole Przemysłu Artystycznego w Bydgoszczy. W latach 1924-1926 uzupełniał edukację w Szkole Przemysłu Artystycznego w Krakowie, a następnie do 1931 w warszawskiej Szkole Sztuk Pięknych, w pracowniach Tadeusza Pruszkowskiego i Mieczysława Kotarbińskiego. Linke należał do Loży Wolnomalarskiej - grupy istniejącej od 1932, pozostającej pod wpływem Pruszkowskiego. Poza malarstwem, zasłynął z satyrycznych grafik i rysunków o charakterze politycznym i moralizatorskim dla pism, takich jak „Szpilki”, „Dziennik Ludowy”, „Tygodnik Robotnika”, „Polityka” czy „Trybuna Ludu”. Blisko współpracował z warszawską grupą „Czapka Frygijska”, której artyści, ukazując na płótnach nędzę robotników, strajki i ciężką pracę, agitowali na rzecz komunizmu. W 1939 roku artysta ożenił się z Anną Marią Zajdenmann, z którą po wybuchu wojny, w obawie przed prześladowaniami nazistów, opuścili Warszawę. Wyjechali wówczas do Lwowa, a następnie na Wschód na teren Związku Radzieckiego. Wkrótce po wojnie małżeństwo wprowadziło się do mieszkania na warszawskim Żoliborzu, a od zamieszkało 1954 na Starym Mieście. Okres powojenny, spędzony wśród ruin Warszawy, był najpłodniejszym czasem w twórczości Bronisława Linkego, w którym powstały jego najsłynniejsze cykle. Na podstawie własnych doświadczeń i obserwacji, artysta tworzył przerażającą wizję uśmierconego miasta oraz egzystencjalny portret jego obywateli. Pesymizm jego prac nie przystawał do pożądanej przez ówczesną propagandę wizji rzeczywistości. Obecnie, jego pełne trudnych emocji powojennych lat prace zwracają uwagę i poruszają.
