Litografia, 29 x 20 cm w świetle passe – partout, sygn.. i dat. na płycie p.d. „Witold Pruszkowski1884”
Witold Pruszkowski (ur. 14 stycznia 1846 w Berszadzie, zm. 10 października 1896 w Budapeszcie) – polski malarz i rysownik.Witold Pruszkowski urodził się w Berszadzie, dzieciństwo spędził w Odessie i Kijowie. Uczył się malarstwa i rysunku początkowo w Paryżu u Tadeusza Goreckiego, zięcia Adama Mickiewicza. W latach 1868-1872 studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Monachium (14 V 1868 r. zgłosił się do Antikenklasse)[1], w latach 1872-1875 u Jana Matejki w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie. W 1882 osiadł w Mnikowie pod Krakowem. Wraz z bratem podróżował po Algierze, Tunezji i Włoszech. Swoje prace regularnie wystawiał w Krakowie, Warszawie i Lwowie. W 1892 został przewodniczącym komitetu budowy pomnika Artura Grottgera.Malował wiejskie sceny rodzajowe, obrazy o tematyce z baśni, legend i wierzeń ludowych, łączące realistyczny sposób przedstawiania z romantyczną fantastyką i nastrojowością, a także poetyckie wizje inspirowane dziełami Słowackiego, Krasińskiego i Chopina oraz subtelne, melancholijne pejzaże. Tworzył wnikliwe i niekonwencjonalne portrety. Oprócz techniki olejnej posługiwał się pastelami.
