KRAKÓW 1948, nakładem Polskiej Akademii Umiejętności z zasiłku Prezydium Rady Ministrów i Wydz. Nauki Ministerstwa Oświaty. Prace Komisji Prawniczej Nr 3., s. 184, wym. 17,5 x 25,5, oprawa broszurowa wydawnicza, otarcia krawędzi okładki, małe naddarcie w tylnej części, egzemplarz nierozcięty.
Bronisław Wróblewski był polskim teoretykiem prawa i karnistą okresu międzywojennego, który w zakresie juryslingwistyki zasłynął najmocniej wprowadzeniem rozróżnienia dwóch rejestrów okołoprawnych: języka prawnego i prawniczego. Praca zatytułowana właśnie „Język prawny i prawniczy” ukazała się już po śmierci profesora, który zmarł podczas wojny w czasie rewizji swojego mieszkania przez hitlerowców. W ramach swojej naukowej działalności Wróblewski inspirował się Durkheimem, wprowadzaniem perspektyw socjologicznych do prawa, zajmował się realizmem prawniczym i kryminologią.