(PITISCUS Bartłomiej z Zielonej Góry), Bartholomaei Pitisci Grunbergensis Silesij Trigonometriae Sive De dimensione Triangulor(um) Libri Quinque.

Bartholomaei Pitisci Grunbergensis Silesij Trigonometriae Sive De dimensione Triangulor(um) Libri Quinque. 

Item Problematum variorum: nempe Geodaeticorum, Altimetricorum, Architectonicorum, Geographicorum, Gnomonicorum & Astronomicorum. Libris undecim Trigonometriae subjuncti, ad usum eius demonstrandum.  (Editio tertia). Francofurti 1612. Apud Nicolaum Hoffmannum, sumpt. Ionae Rosae. (20 x 16,5 cm), k. [3], s. 183, [3]; s. 270, frontispis w miedziorycie, liczne drzeworyty (diagramy) w tekście. (oraz)
 - Canon Trangulorum emendatissimus, et ad usum accommodatissimus; Pertinens ad Trigonometriam. Francofurti 1612. Apud Nicolai Hoffmanni, sumpt. Ionae Rosae. (20 x 16,5 cm), s. [224] (tablice numeryczne), współopr. operg. perg. z epoki.
(Estr. nie notuje). Jest to najważniejsze dzieło matematyka, astronoma i teologa kalwińskiego z Zielonej Góry Bartłomieja Pitiscusa (1561-1613). W 1595 roku po raz pierwszy użył słowa "trygonometria" w swoim dziele "Trigonometria. Sive de solutione triangulorum Tractatus..". Oferowane dzielo jest uzupełnioną i poprawioną wersją tego studium. Praca wyróżnia się jasnym, precyzyjnym językiem i klarowną budową, autor zaprezentował podstawy trygonometrii płaskiej i sferycznej, przedstawił praktyczne wykorzystanie trygonometrii w geografii, geodezji, gnomonice i astronomii. Trygonometria od początku należała do najlepszych podręczników z tej dziedziny. Inną zasługą Pitiscusa było udoskonalenie tablic funkcji trygonometrycznych oraz wprowadzenie przy ułamkach dziesiętnych kropki, która oddziela część całkowitą wartości bezwzględnej liczby od części ułamkowej. Ten sposób zapisu pojawił się w jego tablicach wartości trygonometrycznych. Wartość prac Pitiscusa, szczególnie z zakresu nauk ścisłych, jest bardzo wysoko ceniona. W uznaniu zasług dla nauki jego imieniem został nazwany jeden z kraterów Księżyca. Warto nadmienić, ze Pitiscus przyjażnił się z innym wielkim uczonym z Zielonej Góry Abrahamem Scultetusem, którego prace w tym katalogu również oferujemy. Ślady niew. zawilg., oprawa pergamin, grzbiet malowany na czerwono, pozostałosci po sznurkach wiążących.  Na drugiej karcie odręczny wpis z epoki wskazujący na pochodzenie, a mianowicie należał do jednego z duchownych biblioteki kolegium Podolińskiego. Podoliniec pierwotnie należał do Polski i znajdował się w granicach ziemi sądeckiej, obecnie miasto we wschodniej Słowacji, na Spiszu.  Rzadkie. 1392.