[SONETY KRYMSKIE A. Mickiewicza w tłum. na rosyjski przez I. Kozłowa]
Собрание стихотворений Ивана Козлова часть первая
Санктпетербург 1840, В типографии III Отдела собственной Его Императорского Величества Канцелярии
[Zbiór wierszy Iwana Kozłowa , cz. 1; St. Petersburg 1840 ]
str. [4], 315. [1]
format 14x20cm
oprawa półskórek z epoki, tłoczenia i złocenia na grzbiecie
stan dobry, pieczęć na str. ryt, zapiski, ubytek naprawiony podobnie na ostatnie k.; stron zapowiadająca 'Sonety Krymskie' zapiski ołówkiem, rysunek;
Iwan Iwanowicz Kozłow (1779-1840) – poeta i tłumacz epoki romantyzmu.
Przyjaźnił się z Aleksandrem Puszkinem, Wasilijem Żukowskim, Piotrem Wiaziemskim i braćmi Turgieniewami, a także z Adamem MICKIEWICZEM , który w latach 1827–1828 mieszkał w Petersburgu i był częstym gościem w domu Kozłowów.
W 1827 roku, przełożył na rosyjski Sonety Krymskie Adama Mickiewicza, opublikowane następnie w 1829. Przekład spotkał się na ogół z ciepłym przyjęciem krytyki, choć wytykano mu niedokładność.
W podziękowaniu Mickiewiczu zadedykował mu swój poemat Farys, ostatni utwór romantyczny powstały przed wyjazdem poety z Rosji.
Kozłow jeden z najpłodniejszych tłumaczy i autorów przeróbek literackich swoich czasów w Rosji. Tłumaczył m.in. wiersze George’a Gordona Byrona (Narzeczona z Abydos, ros. Абидосская невеста; Wędrówki Childe Harolda i inne), Williama Szekspira, Waltera Scotta, Dantego Alighieri, Torquata Tassa, Ludovico Ariosto, Friedricha Schillera, André Chéniera, de Chateaubrianda, Roberta Burnsa, Adama Mickiewicza, Thomasa Moore’a i Charlesa Wolfe’a. Część z jego tłumaczeń cieszyła się ogromnym powodzeniem, istnieje także przypuszczenie, że to jego przekład Narzeczonej z Abydos Byrona był powodem, dla którego Aleksander Puszkin zafascynował się angielskim romantykiem i jego twórczością.