WARSZAWA 1906, nakładem Księgarni Powszechnej Marszałkowska 139, s. 347, wym. 11,5 x 18,5, oprawa introligatorska. Obtarcia i zaplamienia okładki, widoczny foxing. Na stronie przedtytułowej podpis własnościowy, na stronie tytułowej numer, oraz inicjały właściciela, ostatnia karta wyklejki lekko naddarta. Na stronie sąsiadującej piękny werset nieznanego autorstwa: "Czymże jest człowiek dla natury sił?/Jedną z piękniejszych albo brzydszych brył/Wilgotnej gliny, co się chwilę rusza;/ Tę chwilkę - ludzie nazywają: Dusza!"
Powieść dwudziestokilkuletniego Janusza Korczaka zawierająca wątki autobiograficzne. Stanowią one literackie opracowanie jego osobistych przeżyć i doświadczeń związanych z przebywaniem w mieszkaniach najbiedniejszej ludności Warszawy, gdy Korczak postanawia porzucić rodzinę, nie chcąc być dalej „utrzymankiem” zamożnego ojca-fabrykanta i wzorem inteligentów-społeczników „idzie w lud”, warszawski lud ubogiego Powiśla, Starego Miasta, Woli. Opuszcza dzielnicę „rękawiczek i parasolek" by zamieszkać wśród żebraków, analfabetów, opryszków, prostytutek, furmanów, nożowników.