Wł. Orkan DRZEWIEJ 1912 winiety W. Jastrzębowski, ryciny K. Młodzianowski
addUw notitiecreate
Kavelbeschrijving
Piękne wydanie powieści DRZEWIEJ Władysława Orkana.
Winiety i okładka wg rysunków Wojciecha Jastrzębowskiego, ryciny Rysował Kazimierz Młodzianowski
"Niesamowita książka! Mimo smutnej treści, książkę czyta się "jednym tchem". Lektura pełna uroku, nostalgii i wzruszeń - nie tylko dla miłośników rodzimowierstwa."
Wojciech Jastrzębowski - 1884 - 1963 – polski artysta, projektujący sztukę użytkową i grafikę m.in. w stylu Młodej Polski. W latach 1935–1938 był senatorem RP IV kadencji powołanym przez prezydenta Polski. Od 1904 studiował w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych, był uczniem Józefa Mehoffera. W 1909 otrzymał stypendium i wyjechał na dwuletnie studia do Paryża. Po powrocie w 1911 był współzałożycielem stowarzyszenia Architektura, Rzeźba, Malarstwo i Rzemiosło, które w 1913 zmieniło nazwę na Warsztaty Krakowskie. W 1923 otrzymał tytuł profesora Szkoły Sztuk Pięknych, a trzy lata później został współorganizatorem Spółdzielni Artystów Plastyków ŁAD. W 1928 został dyrektorem Departamentu Sztuki w Ministerstwie Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego, funkcję tę pełnił do 1930. Zaprojektował też m.in. wnętrza gmachu Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego (1924) oraz wnętrza statków m/s Piłsudski i m/s Batory (1934-1936). w 1935 artysta został wybrany na prorektora Akademii Sztuk Pięknych, a od 1936 do wybuchu II wojny światowej był rektorem tej uczelni. W 1939 znalazł się w Londynie, gdzie został rzeczoznawcą i kierownikiem artystycznym wystaw twórczości polskiej, które organizowało zlokalizowane w Londynie Ministerstwo Informacji i Dokumentacji. Od 1943 był prezesem Decorative Arts Studio, a od 1946 był wykładowcą w założonym przez Mariana Bohusz-Szyszko Polskim Studium Malarstwa i Grafiki Użytkowej. W 1947 powrócił do Polski i rozpoczął współpracę z Biurem Nadzoru Estetyki Produkcji (późniejszy Instytut Wzornictwa Przemysłowego), w tym samym roku otrzymał tytuł profesora zwyczajnego Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. W 1951 został przewodniczącym Rady Naukowej Instytutu Wzornictwa Przemysłowego, funkcję tę pełnił do 1959. Równocześnie od 1953 przez pięć lat był przewodniczącym Rady Naukowej Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie i rzeczoznawcą w Komisji Planowania Sztuk Plastycznych Rady Kultury i Sztuki. Od 1923 do 1958 zaprojektował kilkanaście monet które były w obiegu m.in.: awers obiegowej monety 5-złotowej z wizerunkiem rybaka.
Kazimierz Młodzianowski - (1880-1928) - legionista, artysta malarz i propagator sztuki, pierwszy piłsudczykowski minister spraw wewnętrznych, dał podwaliny pod powstanie Policji Państwowej, wojewoda poleski i pomorski w randze podsekretarza stanu. Studiował malarstwo pod kierunkiem Józefa Mehoffera, Józefa Pankiewicza i Stanisława Dębickiego. Jeszcze w czasie studiów wyjeżdżał do Włoch i Francji, a same studia ukończył z medalem. Współtworzył ważne dla sztuki i kultury polskiej Stowarzyszenie ARMiR (Architektura, Rzeźba, Malarstwo i Rzemiosło), a nawet już jako minister w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych, pozostawał jednocześnie czynnie zaangażowany w tworzenie Spółdzielni Artystów „ŁAD”, która m. in. zajmowała projektowaniem kilimów, tworząc w dwudziestoleciu międzywojennym szkołę gustu. Wystawiał swoje prace m.in. w Towarzystwie Sztuk Pięknych w Warszawie. Trafiając do Legionów, Młodzianowski dalej był w towarzystwie artystycznym, bo przecież Edward Rydz-Śmigły był również malarzem, w sztabie Pułku był znany grafik plastyk sztuki użytkowej w stylu secesyjnym, późniejszy senator RP Wojciech Jastrzębowski oraz malarz Leopold Gottlieb. Przyjaźnił się Młodzianowski z artystami Stefanem Żeromskim i Stanisławem Ignacym Witkiewiczem. Młodzianowski wykonał ilustrację m. in. do trzech wydań dramatu „Sułkowski” Stefana Żeromskiego. Z Witkacym Młodzianowski spotykał się na malarskich plenerach w podkrakowskich Bronowicach. W korespondencji Witkiewiczów występuje jako „Młodzian” lub „Poruczyk” zamiennie z „Porutczykiem”. Uprawiał malarstwo olejne, akwarelowe, używał gwaszu i pasteli, projektował polichromie i kilimy oraz naczynia metalowe kute na zimno. Lubił malować pejzaże, tytuły jego obrazów to: „Stara plebania”, „Wiosna”, „Ruiny zamku tenczyńskiego”, „Giewont”. Nie bał się również trudnych technik graficznych. W 1931 roku, już po jego śmierci, w Instytucie Propagandy Sztuki w Warszawie odbyła się wystawa jego prac, a w 1938 roku pokazano jego tkaniny (kilimy). Na przełomie lat 1915 i 1916 zaprojektował K. Młodzianowski rękojeść szabli bojowej oficerów piechoty wz. 1917, którego pierwszy datowany egzemplarz pochodzi z 27 czerwca 1916 roku (wykonany w Zakładach Zieleniewskiego w Krakowie).
Oprawa wydawnicza, kartonowa, podklejona i wzmocniona współcześnie. Całość w futerale. Stan bardzo dobry.
LabelsBETA
Labels worden dmv kunstmatige intelligentie toegewezen op basis van contextherkenning van de afbeelding. Het algoritme leert constant en we doen er alles aan om de resultaten in de loop van de tijd nauwkeuriger te maken.
Veiling
Vierde donderdagavond in het IMAGO - KUNST EN HET BOEK