Wymiary: 62 x 36 cm
sygnowany i opisany l.d.: 'Witkacy | (T.Pywo) + Alghorin' oraz opisany p.d.: 'p.p.c 31//VII | NP | Nπ'
Pochodzenie
dar artysty dla Kazimierza Czachowskiego
kolekcja spadkobierców Kazimierza Czachowskiewgo
Literatura
Alfred Jesionowski, O polskiej współczesnej literaturze, "Prosto z mostu" 1936, nr 24, s.4 (il.)
Stanisław Ignacy Witkiewicz 1885 - 1939, katalog dzieł malarskich oprac. Irena Jakimowicz, Anna Żakiewicz, Warszawa 1990, s. 127, nr. kat. 1676
Tadeusz Kudliński, Młodości mej stolica: pamiętnik krakowianina z okresu między wojnami", 1970 po s. 256 (il.)
Tadeusz Kudliński, Młodości mej stolica: pamiętnik krakowianina z okresu między wojnami", Kraków 1984, poz. 42 (il.)
"Życie Literackie" 1958, nr 33 (il.)
Biogram
Jego ojcem był znany krytyk, malarz i pisarz, twórca tzw. "stylu zakopiańskiego" w architekturze Stanisław Witkiewicz. W latach 1905-10 studiował niesystematycznie w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych u Józefa Mehoffera oraz u Władysława Ślewińskiego w Poroninie. Podróżował do Włoch, Francji i Niemiec. W roku 1914 uczestniczył w etnograficznej ekspedycji Bronisława Malinowskiego do Australii, skąd na wiadomość o wybuchu I wojny światowej wrócił do Europy. Wczesna twórczość malarska pozostawała pod znakiem Młodej Polski i wpływem P. Gauguina i Wł. Ślewińskiego. Później doszedł do swoistego ekspresjonizmu. Z czasem w wyniku teoretycznych przemyśleń na temat formy zrezygnował z twórczości malarskiej. Założył jednoosobową "Firmę Portretową" i ograniczył się do zarobkowego wykonywania pastelowych portretów, tworzonych niejednokrotnie pod wypływem używek pozwalających na eksperymentowanie z formą. Stanisław Ignacy Witkiewicz napisał 4 powieści, ponad 40 dramatów, liczne artykuły i eseje dotyczące malarstwa, literatury, teatru i filozofii. W okresie dwudziestolecia międzywojennego mieszkał głównie w Zakopanem. Po wybuchu II wojny światowej uciekł przed Niemcami na kresy wschodnie, gdzie we wsi Jeziory na Polesiu 18 września 1939 roku popełnił samobójstwo.
