Zbigniew Pronaszko (1885 Żychlin - 1958 Kraków), Projekt pomnika Bolesława Śmiałego, 1920-23

Literatura
porównaj:
Joanna Pollakówna, Formiści, Wrocław 1972, poz. 118 (il.)
Helena Blumówna, Zbigniew Pronaszko, Warszawa 1958, poz. 5 (il.)
Światosław Lenartowicz, Zbigniew Pronaszko, Olszanica 2008, s. 42 (il.)

Biogram
Brat Andrzeja, także malarza. Studiował w SSP w Kijowie oraz w latach 1906-11 w ASP w Krakowie u Teodora Axentowicza i Jacka Malczewskiego. W 1910 roku odbył podróż do Włoch i Francji. Był członkiem ugrupowań artystycznych: Formiści i Zwornik. Mieszkał w Zakopanem, w Wilnie, gdzie był profesorem Wydziału Sztuk Pięknych Uniwersytetu Stefana Batorego i w Krakowie, gdzie był profesorem ASP. Jego twórczość zarówna malarska jak i rzeźbiarska (m.in. pomnik Mickiewicza dla Wilna) ukształtowała się pod wpływem awangardowej sztuki europejskiej, zwłaszcza kubizmu, oraz sztuki podhalańskiej. W latach 30. dominujące w jego malarstwie stało się zainteresowanie kolorem - w dążeniu do jego syntezy wydobywał wielkie bogactwo odcieni z kilku zaledwie barw podstawowych. Malował przede wszystkim pejzaże, martwe natury i portrety.