Stanisław Dębicki, DANDYSI, 1898

30,5 x 16,0cm - kredka, akwarela, gwasz, papier 30,5 x 16 cm wymiary w świetle passe-partout

sygn. p.d.: SD 898

 

Pochodzenie:

obraz (również Brasserie) pochodzi ze zbiorów spadkobierców Karola Jakubowskiego (Lwów 1876 – Lwów 1939), lekarza i kolekcjonera. Jakubowski studiował we Lwowie na wydziale medycznym tamtejszego uniwersytetu i tam praktykował jako lekarz. Kolekcjonował przede wszystkim malarstwo polskie.

Stanisław Dębicki (Lubaczów 1866 - Kraków 1924) - malarz, rysownik, ilustrator - studia malarskie rozpoczął  u Ch. Griepenkerla w Akademii wiedeńskiej (1881-1884), następnie kształcił  się pod kierunkiem W. Łuszczkiewicza w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie, później ponownie w Wiedniu, a w 1884 u A. Wagnera w Akademii i prywatnie u P. Nauena w Monachium. Po powrocie do kraju przez kilka lat pracował jako nauczyciel w Szkole Przemysłu Ceramicznego w Kołomyji (1886-1890). W tym okresie często wyjeżdżał do pobliskich miasteczek i wsi huculskich – Delatyna, Mikuliczyna, Żabiego, Tyszkowców – gdzie wykonywał wiele szkiców i notatek rysunkowych. W latach 1890-1891 był w Paryżu i uczęszczał jeszcze do Académie Colarossi. Później zamieszkał na stałe we Lwowie, skąd w 1909 przeniósł się do Krakowa, by objąć katedrę malarstwa dekoracyjnego w Akademii Sztuk Pięknych. Był członkiem Towarzystwa Artystów Polskich „Sztuka”, wiedeńskiej „Secesji”, Związku Polskich Artystów Plastyków i TPSP we Lwowie. Malował olejno, akwarelą i pastelem tworząc pejzaże i portrety (w tym wiele portretów dziecięcych) i przede wszystkim, sceny rodzajowe z życia Hucułów i galicyjskich Żydów. Zajmował się malarstwem dekoracyjnym, ilustratorstwem i różnymi dziedzinami sztuki użytkowej, sporadycznie także scenografią i rzeźbą.
Twórczość artysty przypomniała jedyna duża wystawa monograficzna urządzona w Muzeum Śląskim (obecnie Narodowym) we Wrocławiu w roku 1966.