Obiegowy egzemplarz najrzadszej z pięciozłotówek wyemitowanych w latach 30-tych.
Patyna, nalot.
Nowy wzór wprowadzony rozporządzeniem z 30 listopada 1932 z charakterystycznym przedstawieniem utożsamianym z Polonią. Jej wizerunek projektant - Antoni Madeyski - oparł na rysach twarzy Janiny Żółtowskiej - znanej międzywojennej pisarki.
Awers: orzeł państwowy wzoru z 1927 roku, w otoku napis: RZECZPOSPOLITA POLSKA 5 ZŁOTYCH 5, pod ogonem orła rok 1932. Pod łapą orła herb Kościesza – znak Mennicy Państwowej w Warszawie.
Rewers: głowa kobiety (Polonii) w czepcu w lewo, w otoczeniu kłosów zboża
Obrzeże: ząbkowane
Moneta bita w srebrze .750 o średnicy: 28.0 mm i wadze przepisowej 11 g.
Nominał wprowadzony reformą z 11 stycznia 1924 roku bity w tym wzorze od 1932 roku. Zgodnie z rozporządzeniem Prezydenta RP z 5 listopada 1927 roku monetami tymi można było spłacać zobowiązania do kwoty maksymalnie 500 złotych. Moneta pozostająca w obiegu do listopada 1939 roku.
Moneta bita w Warszawie w latach 1932-1934 oraz w Londynie w roku 1932 (bez znaku mennicy). Najniższy nakład został wybity w 1934 roku (250 000 sztuk), najwyższy w 1933 (11 000 000 sztuk). Jednak to właśnie rocznik 1932 z Warszawy jest najrzadziej spotykany.
Wybito wprawdzie 1 000 000 sztuk, ale większość nakładu przetopiono ze względu na zbyt mały nacisk prasy podczas procesu bicia, w efekcie czego nastąpił zanik najwyższych partii rysunku.
Moneta poszukiwana w każdym stanie zachowania, coraz rzadziej pojawiająca się na rynku aukcyjnym.
