Szabla kawaleryjska, Prusy, wz 1873

dł. szabli w pochwie 942 mm, dł. szabli 908 mm, dł. głowni 760 mm, szer. głowni u nasady 32 mm, gr. grzbietu u nasady 11 mm, masa szabli 895 g, masa szabli w pochwie 1690 g

R ę k o j e ś ć zamknięta, oprawa stalowa. Jelec krzyżowo-kabłąkowy, tylne ramię zwinięte w łezkę ku głowni, przednie, zagięte w kształt półstrzemienia, tworzy kabłąk ze szczeliną na temblak w górnej części. Trzon drewniany, poprzecznie karbowany, z resztkami skórzanej okładziny. Kapturek z policzkami, uchwycony u jelca pierścieniem, od góry nitowany trzpieniem głowni. W policzkach nit poprzeczny. G ł o w n i a stalowa, polerowana, o umiarkowanej krzywiźnie. Obustronnie profilowana w jedną bruzdę i wąską bruzdeczkę przytylcową. Szlif bruzdy od niskiego progu sięga krótkiego, obosiecznego pióra. Sztych w linii grzbietu. Na grzbiecie sygnatura producenta: „Manufre Rle de Châtellerault avril 1843”. P o c h w a masywna, stalowa, z antabką po wewnętrznej stronie pierścienia i nieruchomym koluszkiem na grzbiecie. Szyjka mocowana w płaszczu pochwy dwiema śrubkami. Ostroga asymetryczna. Części metalowe rękojeści i pochwa skorodowane.
Przy szablach wz 1873 często spotykamy głownie francuskie, pochodzące z pruskiej zdobyczy w wojnie 1870-1871.
stan zachowania 2+/3/2+