Medal upamiętniający sir Dudleya C. Stuarta, wiernego przyjaciela Polski, 1859, projektu Antoine’a Bovy’ego, Paryż; Aw: Głowa w prawo, niżej sygnatura A. BOVY, DVDLEY C. STVART CAVSÆ POLONÆ INDEFESSVS VINDEX EXVLVM POLONORVM AMICVS ET FAVTOR / CIVES POLONI HOC MONVMENTVM PIETATIS PVBLICÆ F.C.A.1859. / NAT. A. 1803. OB. HOLMIÆ A. 1854.; Rw: Przestrzenna mapa przedrozbiorowych ziem polskich, ILLIC HONOS NOMENQVE TVVM LAVDESQVE MANEBVNT; Chomyn 107, H-Cz. 3841 (R3), Szyszko-Czyżak 66; brąz, 62.9 mm, 119.53 g; patyna, kilka uderzeń rantu od awersu, ale ładnie zachowany i rzadki. Medal projektu Antoine’a Bovy’ego (1794–1877), wybity przez Komitet Emigracyjny dla uczczenia sir Dudleya C. Stuarta (1803–1854). Stuart był prezesem Literary Association of the Friends of Poland (Stowarzyszenia Literackiego Przyjaciół Polski). Była to organizacja powołana 25 lutego 1832 roku przez szkockiego poetę, Thomasa Campbella oraz niemieckiego prawnika, Adolpha Bacha. W tym samym roku Dudley Stuart poznał Adama Czartoryskiego, Juliana Ursyna Niemcewicza i Władysława Zamoyskiego – popowstaniowych emigrantów, którzy wywarli na nim takie wrażenie, że szybko stał się czołowym organizatorem akcji pomocy ubogim polskim emigrantom w Anglii. W 1833 roku został wiceprezesem LAFP, a rok później prezesem. W wyniku jego działalności, w 1834 roku Izba Gmin przyznała 10.000 funtów na wsparcie ubogich Polaków. Do 1838 roku Stuart regularnie dostawał znaczące kwoty na pomoc Polakom. Poza bezpośrednią pomocą prowadził kampanię na rzecz odzyskania niepodległości przez Polskę. Debaty prowadzone przez niego w Izbie Gmin wzbudzały antyrosyjskie nastroje w Wielkiej Brytanii, mimo, iż często były wyśmiewane. Jesienią 1854 roku udał się do Szwecji, by zabiegać u króla Oskara o poparcie dla niepodległości Polski i udziału Szwecji w wojnie krymskiej. W trakcie podróży zachorował na zapalenie płuc i niespodziewanie zmarł.
