Wymiary: wymiary każdej pracy: 30 x 30 cm
każda z prac sygnowana, datowana i opisana na odwrociu (opis ukryty pod nalepkami wystawowymi)
na odwrociu każdej pracy liczne nalepki wystawowe
Pochodzenie
kolekcja prywatna, Polska
Wystawiany
„22 Polnische Künstler aus dem Besitz des Muzeum Sztuki Łódź”, Kölnischer Kunstverein, Kolonia, 6.09-2.10.1977
„L’Avanguardia polacca 1910-1978. S. I. Witkiewicz, Construttivismo, Artisti Contemporanei”, Palazzo delle Esposizioni, Rzym (27.02-4.03.1979); Accademia Ligustica di Belle Arti, Genua (29.03-29.04.1979); Museo d’Arte Moderna, Wenecja (11.05-9.06.1979)
„Henryk Stażewski – Recent Paintings”, Richard Demarco Gallery (Fruit Market Gallery), Edynburg, (20.08-15.09.1979); Third Eye Centre, Glasgow (listopad 1979)
Henryk Stażewski, Moderne Galerie Quadrat, Bottrop, 28.09-2.11.1980 (pierwsza retrospektywna wystawa Stażewskiego za granicą)
„Présences Polonaises. L'art vivant autour du Musée de Łódź. Witkiewicz, constructivisme, les contemporains”, Centre Georges Pompidou, Paryż, 26.06.-26.09.1983
„Henryk Stazewski. Bilder und reliefs 1972-1984”, Galerie Meissner, Hamburg, 6.06-31.07.1985
Literatura
Présences Polonaises. L'art vivant autour du Musée de Łódź. Witkiewicz, constructivisme, les contemporains, katalog wystawy, Centre Georges Pompidou, Paryż 1983, poz. kat. 1106 (Relief nr 25), 1108 (Relief nr 27), 1110 (Relief nr 31), s. 328 (spis prac), s. 292 (il. Relief nr 25), s. 293 (il. Relief nr 27)
Biogram
Henryk Stażewski to legenda sztuki awangardowej w Polsce. Studiował w Szkole Sztuk Pięknych w Warszawie w latach 1913-20. W początkach kariery malował martwe natury. Przejściowo wystawiał z ugrupowaniem "Formiści" (1922). Wziął też udział w Wystawie Nowej Sztuki w Wilnie w 1923 roku. O tego czasu tworzył pod wpływem konstruktywizmu. Obok kompozycji malarskich zajmował się grafiką książkową, projektował wnętrza, sprzęty, a także scenografie - były to w większości prace teoretyczne i studyjne. Polskie i międzynarodowe ugrupowania awangardy, z którymi wystawiał i współpracował jako publicysta, to kolejno: "Blok" (1924-26), "Praesens" (1926-30), "Cercle et Carré" (1929-31), "Abstraction-Création" (1931-39), "a.r." (1932-39). Należał też do Koła Artystów Grafików Reklamowych (1933-39). W 1930 roku był współorganizatorem zbiórki dzieł artystów międzynarodowej awangardy przeznaczonych dla muzeum łódzkiego (obecnie w Muzeum Sztuki w Łodzi). Po II wojnie mieszkał i działał w Warszawie. W latach 40. i 50. podejmował próby dostosowania się do postulatów sztuki figuratywnej. Z tego okresu pochodzą rysunkowe i malarskie kompozycje o tematyce pracy, budowy, a także projekty monumentalne. Po 1956 roku, uznawany powszechnie za patrona polskiej awangardy, uprawiał już wyłącznie abstrakcję o konstruktywistycznym rodowodzie. Tworzył cykle prac będących studiami płaszczyzn, linii, kolorów w różnych układach względem siebie. Przy pozorach chłodnej perfekcji umiał nasycić je emocją bezpośredniego dotknięcia, śladu ręki. Obok malarstwa i form pochodnych, jak kolaże, reliefy, multiple, tworzył formy przestrzenne i grafikę (autoryzował serigraficzne repliki swoich prac).
