Władysław Chmieliński (Stachowicz), KOŚCIÓŁ ŚW. ANNY, przed 1939

sygn. p.d.: Wł. Chmieliński

Na odwr. w d. narożniku dwie karykatury i podpis (ołówkiem): Chmieliński | Władysław | Władysław Chmieliński; ponadto notatki ramiarskie (ołówkiem): N o 433 | II a zł [...] brąz; centralnie numer: 26/5.

♣ do wylicytowanej ceny oprócz innych kosztów zostanie doliczona opłata wynikająca z prawa twórcy i jego spadkobierców do otrzymania wynagrodzenia zgodnie z Ustawą z dnia 4 lutego 1994 roku - o prawie autorskim i prawach pokrewnych (droit de suite)

Władysław Chmieliński (Warszawa 1911 - Warszawa 1979) był malarzem związanym z Warszawą, gdzie stale mieszkał i pracował. W latach 1926-1931 studiował w warszawskiej Miejskiej Szkole Sztuk Zdobniczych i Malarstwa (dawna Klasa Rysunkowa). Wiodącym tematem jego obrazów były widoki miejskie, malowane olejno i akwarelą. W latach 1935-1938 stworzył cykl akwarel przedstawiających obiekty polskiej architektury; wśród nich, widoki Sandomierza, Krakowa, Kazimierza nad Wisłą, a także wnętrza zabytkowych kościołów czy pałaców, m.in. Zamku Królewskiego w Warszawie i Pałacu w Wilanowie. Malował także pejzaże i wiejskie sceny rodzajowe – kuligi, sanny, zaprzęgi, wesela, konie na tle krajobrazu. W latach 1967-1969 wyjeżdżał na dłuższe pobyty do Danii. W latach 1936-1939 artysta używał także pseudonimu „Władysław Stachowicz”.