Polska, A. Zatta, 1802 Rok

"La Pologne | Divisee en ses Palatinats | Selon | La dernier condivision | des | Trois Puisances | Savoire. | L'Autriche | La Russie | La Prusse | Venise | 1802"
Oryginalny miedzioryt, pocz. XIXw., współcześnie kolorowany, o wymiarach 49 x 65,7 cm, w oprawie 73,2 x 91 cm.
Pierwszy stan tej mapy wydała wenecka oficyna Antoniego Zatty i Synów w 1792 roku, druga edycja, która dodała informację o drugim rozbiorze Polski , pojawiła się rok później. Kolejne warianty wydawnicze (łącznie znanych jest 7) są datowane na 1802 rok i różnią się detalami (np. w tytule bywa "Savoir" czy "Sovoire" zamiast "Savoire" jak na tu oferowanym egzemplarzu), na ostatnim dopisano w kartuszu nowego wydawcę - Josepha[Giuseppe] Remondiniego. Wczesne edycje z lat 1792, 1793 i 1802 (na edycji z "Sovoire") na połudiowych krańcach RP wychodzą poza obwódkę mapy, tutaj te krańce "przycięto" i dopasowano do zamkniętej (na dole, bo u góry pozostawiono jedną wypustkę) siatki kartograficznej, podobnie jak na mapie z dopisaną sygnaturą Remondiniego.
Mapa jak na czas powstania nie była zbyt aktualna, bazowała na starych materiałach.
Atrakcja dla Torunian - na mapie nie pokazano Bydgoszczy (dla Bydgoszczan najlepsza będzie mapa Mercatora (z XVII w.)- gdzie ich miasto występuje nawet 3 razy).
Okuniew jest dwa razy (raz w miejscu Otwocka?) pod nazwami Okuwew i Okoniew.
Podobnych ciekawostek może być więcej.
Opis CKZK z. 6 sugeruje, że nie zaznaczono granic III rozbioru. Na tu oferowanym egzemplarzu część granic zaznaczono odmiennie (czasem jakby ich nie dokończono, np. rosyjskiego II zaboru, niby zaczyna się na północy, ale nie dorysowano końcówki), sugerując rozbiory, ewentualnie podział na województwa, stąd kolorystyka niezbyt odpowiadająca rzeczywistym wynikom rozbiorów, nie ma legendy wyjaśniającej różne oznaczenia na mapie.
Stan dobry: niewielkie zabrudzenia i zagniecenia.
Bibliografia:
a) "Centralny Katalog Zbiorów Kartograficznych w Polsce" zeszyt 6, PAN IGiPZ, Warszawa, 2000, poz 151, odnotowano wyłącznie jeden egzemplarz w zbiorach krakowskich, nie odnotowano innych wariantów wydawniczych.
b) Niewodniczański T., Kozica K., "Imago Poloniae", Warszawa, 2002, T.2., poz. K28/7 - opisuje stan trzeci, z nowym kartuszem(ja tu), ale z drobną różnicą w tytule, znanych jest 7 wariantów wydawniczych (stanów), ostatni ma "Savoir" i dodatkową notę J. Remondiniego.
Rzadka.