28x16cm w świetle passe-partout,drzeworyt,papier,sygn.na płycie monoramem wiązanym p.d. JM i dat.1866 oraz przez ksylografa l.d.J.Styfi
Grafika pochodzi z „Albumu Jana Matejki” wydanego w 1876 r. przez S. Lewentala. Rysunki na płytach drzeworytniczych osobiście wykonał Jan Matejko, rytowali najwybitniejsi drzeworytnicy tamtego okresu.
Jan Styfi (ur. w styczniu 1841 w Warszawie, zm. 5 marca 1921 tamże) – drzeworytnik warszawski, jeden z najbardziej zasłużonych ksylografów polskich, twórca i organizator zakładów drzeworytniczych w Warszawie, pedagog. Styfi był jednym z najwybitniejszych i najpłodniejszych polskich ksylografów; szczególnie ceniony za drzeworytnicze reprodukcje obrazów i rysunków innych autorów, m.in. Józefa Chełmońskirgo, Wojciecha Gersona, Aleksandra Gierymskiego, Aleksandra Gryglewskiego, Juliusza Kossaka, Franciszka Kostrzewskiego, Jana Matejki i Henryka Pillatiego. Drzeworyty autorskie Styfiego przedstawiały najczęściej widoki i architekturę miast oraz rodzajowe ujęcia włościan.Z ważniejszych prac Styfiego: Unia Lubelska, Stefan Batory pod Pskowem, Wyrok śmierci, Stańczyk, Sędziwój alchemik i Mikołaj Kopernik – Jana Matejki, Zima w stepie – Chełmońskiego, Stańczyk spisujący lekarzy – Walerego Eliasza, Kaplica w Ossolinie – Fabiańskiego, Król Zygmunt August wdowcem – Gersona, Walka żubrów, Targ koński na Pradze i Dzwon zapustny – Juliusza Kossaka, Wesele wiejskie z okolic Warszawy i Zadymka – Franciszka Kostrzewskiego, Loteria fantowa w Ogrodzie Saskim, Biwak wojskowy i Sobótka – Pillatiego.
