Jan Bułhak (1876 Ostaczyn pod Nowogródkiem - 1950 Giżycko), Aleja Szucha, lata 40. XX w.

odbitka żelatynowo-srebrowa/papier fotograficzny
Wymiary: 18 x 13 cm
opisany ołówkiem na odwrociu: 'Aleja Szucha | N 458'
na odwrociu pieczęć autorska: 'J. BUŁHAK i SYN | FOTOGRAFICY | Warszawa - Żolibórz | ul. Święcickiego 18'

Biogram
Nestor polskiej fotografii. Od 1919 r. wykładał w Zakładzie Fotografii Artystycznej na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie. Filozof i teoretyk fotografii. Założyciel Fotoklubu Wileńskiego (1927 r.), a także współzałożyciel Fotoklubu Polskiego. Był przedstawicielem piktorializmu. Znany jest z wielu wspaniałych fotogramów. Twórca estetyki bułhakowskiej. W jego fotografiach widoczne są wpływy grafiki i malarstwa. Wykonał fotograficzną dokumentację architektury Wilna, Warszawy, Krakowa, Grodna, Zamościa, Lublina, Kazimierza i innych miejscowości. W jego pracowni powstało 158 albumów poświęconych miastom i regionom II Rzeczypospolitej. W lipcu 1944 r., w czasie walk o Wilno, spłonęła jego pracownia, a w niej 50 000 skatalogowanych negatywów, dotyczących głównie Wilna i wileńszczyzny, ale też i wielu innych miast Polski oraz niektórych miast niemieckich. Po II wojnie światowej wraz z synem dokumentował zniszczenia wielu miast Polski. Był współzałożycielem powstałego po wojnie Związku Polskich Artystów Fotografów. Jego legitymacja członkowska ZPAF miała numer 1.