Jerzy Bandura (1915-1987), Wapiennik w Płazie, 1949

oryginalny drzeworyt langowy, papier, wymiar karty 35x25 cm
Grafika pochodzi z Teki drzeworytów wydanej przez Wojewódzki Urząd w Krakowie z okazji 22 lipca w 1949 r. 

Jerzy Bandura (ur. 1915 w Chabówce, zm.  1987 Kraków). W latach 1933–1939 studiował w ASP w Krakowie rzeźbę w pracowni prof. X. Dunikowskiego oraz grafikę w pracowni prof. A. Jurkiewicza. W 1945 r. uczył rzeźby w Liceum Sztuk Plastycznych w Krakowie. W latach 1946–1986 związany pracą pedagogiczną z ASP w Krakowie. W 1957 r. otrzymał tytuł profesora. Kierownik Katedry Rzeźby, dwukrotnie pełnił funkcję dziekana Wydziału Rzeźby. Specjalizował się w rzeźbie monumentalnej oraz w medalierstwie. Brał udział w konkursach na pomniki, z których kilka zrealizował, m.in. Pomnik Adama Mickiewicza w Nowym Sączu, pomnik Mikołaja Kopernika w Chorzowie, pomnik na Polach Grunwaldzkich, Pomnik Tragedii Skalbmierskiej, fryz gmachu Teatru i Opery w Łodzi. Ponadto zajmował się malarstwem ściennym, sztalugowym i drzeworytem. Komponował witraże i mozaiki. Był członkiem grupy Dziewięciu Grafików. Za twórczość artystyczną oraz za pracę pedagogiczną uzyskał wysokie odznaczenia i nagrody, m.in. Nagrodę Miasta Krakowa, Nagrodę Ministra Kultury i Sztuki.