Wacław WĄSOWICZ (1891-1942), Kobieta w chuście,1938

kredka, akwarela, papier naklejonym na tekturę; 33 x 23 cm;
sygn. i dat. p .d. monogramem: W.W 1938.
Wystawiany i reprodukowany:
Muzeum Narodowe, Warszawa 1969, Wystawa monograficzna Wacława Wąsowicza, kat. poz. 447; Warszawa 2000, Galeria Willa Struvego, "Wacław Wąsowicz".
Malarz, grafik, jeden z najwszechstronniejszych artystów dwudziestolecia międzywojennego; studiował w warszawskiej Szkole Rysunkowej (u M. Kotarbińskiego), Szkole Sztuk Pięknych w Warszawie (u I. Pieńkowskiego) i ASP w Krakowie (u J. Malczewskiego); mieszkał i tworzył w Warszawie, wiele podróżował; był członkiem m.in. Formistów (od 1919) i Rytmu (od 1923); aktywnie uczestniczył w życiu warszawskiego środowiska artystycznego.
"(...) Sztuka Wąsowicza daje nam coś w rodzaju małej antologii międzywojennej sztuki polskiej. Zza tych prac przebijają sie bowiem elementy znane wpierw u innych (...).Rzecz jednak zdumiewająca: tak łatwo odnajdując inspiracje i fascynacje, ani na chwile nie odnosimy wrażenia, że obcujemy z artystą wtórnym, czy też zgrabnym naśladowcą. (...) Wąsowicz umie zachować w stanie nienaruszonym to, co własne i co towarzyszyło mu przez całe życie jako nieodłączny element jego malarskiego instynktu i wrażliwości" (Ignacy Witz, Przechadzki po warszawskich wystawach 1945-1968).