PISMA polityczne z czasów rokoszu Zebrzydowskiego 1606-1608. Wyd. Jan Czubek. T. 1. Kraków 1916. 8, s. XI, [1], 406, [1]...

PISMA polityczne z czasów rokoszu Zebrzydowskiego 1606-1608. Wyd. Jan Czubek. T. 1. Kraków 1916. 8, s. XI, [1], 406, [1]. brosz.
Okładki zabrudzone, poza ty stan dobry. T. 1: Poezya rokoszowa.
Rokosz Zebrzydowskiego zwany także rokoszem sandomierskim – "bunt szlachty przeciwko Zygmuntowi III Wazie trwający w latach 1606–1607 [...]. Wystąpienie zostało stłumione zbrojnie, powodując spadek zaufania do władzy królewskiej. Królowi zarzucano faworyzowanie jezuitów oraz cudzoziemców i przypisywano zamiar wprowadzenia władzy absolutnej [...]. W latach 1606–1607 doszło do rokoszu Zebrzydowskiego [...], w którym katolicy, jak i protestanci, magnateria, jak i szlachta walczyli o zabranie monarsze prawa rozdawnictwa zwolnionych urzędów i zmuszenia go do wygnania jezuitów i cudzoziemców [...]. Przywódcami buntu zostali: marszałek wielki koronny Mikołaj Zebrzydowski, Jan Szczęsny Herburt, Stanisław Diabeł Stadnicki i podczaszy litewski Janusz Radziwiłł. Pragnęli zdetronizować Zygmunta III Wazę, ponadto wprowadzić obieralność urzędników ziemskich na sejmikach oraz zmusić posłów do ścisłego przestrzegania instrukcji sejmikowych [...]. Rokosz zakończył się zwycięstwem króla w bitwie pod Guzowem w 1607 roku, lecz wzmocnienie władzy królewskiej zostało udaremnione" (Wikipedia).