DZIENNIK WYROKÓW SĄDU KASSACYIEGO XIĘSTWA WARSZAWSKIEGO TOM II

Warszawa, 1812r, Drukarnia Rządowa, format 21x17 cm

TWARDA OPRAWA PÓŁSKÓREK Z EPOKI, GRZBIET PŁASKI Z SZYLDZIKAMI, TŁOCZENIAMI I ZŁOCENIAMI

Sąd Kasacyjny (według ówczesnej ortografii Sąd Kassacyyny) – najwyższa instancja w ustroju sądownictwa Księstwa Warszawskiego ustanowiona dekretem księcia warszawskiego Fryderyka Augusta z dnia 3 kwietnia 1810, realizującym postanowienia artykułu 16 konstytucji Księstwa. Sąd Kasacyjny rozpatrywał skargi o kasację zarówno sądów cywilnych, jak i karnych. Rozstrzygał także spory kompetencyjne między sądami i pełnił funkcję sądu dyscyplinarnego dla sędziów i prokuratora Sądu Apelacyjnego.

Sąd Kasacyjny działał w niedługim czasie, nawet jak na instytucję krótkowiecznego Księstwa Warszawskiego: uroczyste rozpoczęcie jego działalności odbyło się 19 czerwca 1810 roku, a ostatnie opublikowane orzeczenie zapadło 16 października 1812.

Te dwa lata odegrały istotną rolę w budowaniu polskiego systemu sądownictwa, do którego wprowadzono – wciąż funkcjonującą – instytucję kasacji. Stąd do tradycji Sądu Kasacyjnego nawiązuje obecny polski Sąd Najwyższy.

Rezolucje i wyroki Sądu Kasacyjnego publikowano w Dzienniku Wyroków Sądu Kasacyjnego. Wydano dwa tomy Dziennika; pierwszy obejmował orzeczenia wydane do końca 1811, drugi do 16 października 1812 roku. Przez okres działalności Sądu wpłynęło 427 skarg kasacyjnych (294 cywilne i 133 karne), osądzono 194 (odpowiednio 94 i 100); reszta pozostała zaległa.

Rzadkie!

STAN DB/ przetarte  krawędzie, naderwana karta tytułowa, rdzewne plamki (foxing)