Wymiary: 9,5 x 16 cm
na odwrociu papierowa nalepka wystawowa Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie oraz opis ręką Jadwigi Chełmońskiej, córki artysty: 'Autentyczność szkicu śp Ojca mego Józefa Chełmońskiego | stwierdzam Jadwiga Chełmońska.'
Pochodzenie
spuścizna po artyście
własność córki artysty Jadwigi Chełmońskiej (1879-1928), po 1914
kolekcja lekarza i członka komitetu TZSP w Warszawie dr Józefa Gutowskiego (1873-1937), Warszawa
kolekcja spadkobierców dr Józefa Gutowskiego (?)
DESA Unicum, czerwiec 2012
kolekcja prywatna, Polska
Wystawiany
Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie, lipiec-sierpień 1922
Literatura
Sprawozdanie Komitetu Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie za 1922 rok, Warszawa 1923, s. 5 (niewymieniony, jedynie wzmianka o wystawie szkiców Chełmońskiego z kolekcji dr Józefa Gutowskiego)
Biogram
W latach 1867-71 odbył studia malarskie w Klasie Rysunkowej oraz w prywatnej pracowni Wojciecha Gersona w Warszawie. W latach 1871-74 studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Monachium, gdzie związany był z polską kolonią artystyczną skupioną wokół Józefa Brandta i Maksymiliana Gierymskiego. Momentem formatywnym dla twórczości Chełmońskiego były podróże na Podole i Ukrainę (1872 i 1874-75). Do 1887 roku mieszkał w Paryżu, gdzie jego malarstwo cieszyło się dużą popularnością. Następnie powrócił do kraju, osiedlając się w Kuklówce k. Grodziska Mazowieckiego. Był jednym z najwybitniejszych polskich malarzy pejzażystów drugiej połowy XIX oraz początku XX stulecia. Malował realistyczne i nastrojowe w charakterze krajobrazy i sceny rodzajowe inspirowane mazowiecką czy kresową przyrodą. Obrazy Chełmońskiego znajdują się w najważniejszych kolekcjach publicznych Polsce, a także europejskich i amerykańskich zbiorach prywatnych.
