Małcużyński Witold - pianista (fot.: Zofia Nasierowska), 1976

Witold Małcużyński (1914-1977) - pianista, laureat III nagrody na III Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym im. Fryderyka Chopina w 1937 roku. W czasie II wojny światowej zgłosił się do Wojska Polskiego we Francji, dzięki I. Paderewskiemu przydzielony został do pracy artystyczno-propagandowej. W tym okresie podróżował po świecie i koncertował, uzyskując renomę. Po raz pierwszy w powojennej Polsce wystąpił w 1958 roku. Odbywał wielkie światowe tournée z okazji 100-lecia śmierci i 150-lecia urodzin F. Chopina.

Odręczna dedykacja długopisem (o treści: Panu Gracjanowi Lepianko z serdecznym pozdrowieniem W. Małcużyński. Warszawa Czerwiec 1976) na prawym marginesie(bokiem) fotografii(verso pieczątka autorki - Zofii Nasierowskiej) o wymiarach 14,8 x 9,8 cm, podklejonej(z prawej) i wmontowanej(z lewej) w arkusz o wym. 22,4 x 15,4 cm, na którego verso pieczątka: Gabinet Naprawy Dzieł Sztuki i Przedm. Artystycznych Gracjan Lepianko Warszawa, Krak.-Przedm. 10.

Stan: arkusz z drobnymi zagnieceniami, zabrudzeniami, fotografia z niewielkimi zarysowaniami i zabrudzeniami na powierzchni(niebieski ślad od pieczątki na czole), oraz zagnieceniami lewych narożników(od suchego montażu)

Nasierowska Zofia (1938 - 2011)  - fotograficzka, zwana "królową portretu polskich gwiazd", przez  Międzynarodową Federację Sztuki Fotograficznej uhonorowana tytułem Artiste FIAP. Jej fotografie były publikowane przez liczne polskie czasopisma m.in. "Ekran", "Film" ,  "Przekrój". Laureatka licznych nagród na międzynarodowych wystawach.

Gracjan Lepianko (1905 - 15 V 1991) - warszawski konserwator zabytków, który pod adresem Krakowskie Przedmieście 10 przez kilkadziesiąt lat prowadził Gabinet Naprawy Dzieł Sztuki i Przedmiotów Artystycznych. Ukończył Szkoły Rysunków i Malarstwa na Wierzbowej 9, Szkołę Sztuki Stosowanej na Chmielnej i Szkołę Zdobniczą na Myśliwieckiej, uzyskując tytuł mistrza malarza zdobniczego i mistrza wyrobów galanterii artystycznej z metalu. Rozpoczął studia na Akademii Sztuk Pięknych, lecz sytuacja finansowa zmusiła go do przerwania studiów i podjęcia pracy. Działalność na własny rachunek rozpoczął w 1931 roku, kilka razy zmieniał lokalizacje(zanim, 1952r., nie trafił na Krakowskie Przedmieście). Pasjonował się sportem, trenował amatorsko boks i zapasy. W czasie II Wojny Światowej obudziła się w nim pasja do ożywiania „martwych”/ zniszczonych przedmiotów. Nie tylko naprawiał ale i kolekcjonował starocie. Po wojnie stał się bardzo popularny, były o nim filmy, wzmianki w prasie i przewodnikach. Odwiedzany przez liczne gwiazdy(wielu dziedzin), które czasem zostawiały po sobie pamiątkowe wpisy.