[LEGIONY Polskie - 1. szwadron por. Skotnickiego - fotografia zbiorowa]. [1915]. Fotografia pocztówkowa form. 8,...

[LEGIONY Polskie - 1. szwadron por. Skotnickiego - fotografia zbiorowa]. [1915]. Fotografia pocztówkowa form. 8,8x14 cm, nieznanego autorstwa.
Grupa legionistów (wsród których widoczni m.in. Stanisław Grzmot-Skotnicki i Kazimierz Kosiarski) upozowanych do pamiątkowej fotografii na tle budynku i drzew. Na odwrocie odręczny napis ołówkiem: "I szwadr. por. Skotnickiego". Narożniki otarte, miejscami zaplamienia.
Stanisław Grzmot-Skotnicki herbu Bogoria, ps. „Grzmot” (1894-1939) – generał brygady Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari. Był członkiem tzw. konnego patrolu Władysława Prażmowskiego „Beliny” tzw. „siódemki”, który w nocy z 2 na 3 sierpnia, jako pierwszy przekroczył granicę zaboru austriackiego z zaborem rosyjskim w Kocmyrzowie i 3 sierpnia wieczorem powrócił do Krakowa, a 6 sierpnia wyruszył wraz z 1 kompanią kadrową do Kongresówki. Brał udział w marszu na Miechów i Kielce. 9 października 1914 został mianowany podporucznikiem i objął funkcję adiutanta płk. Władysława Beliny-Prażmowskiego. Z chwilą wyruszenia na wojnę przybrał pseudonim „Grzmot”, który stał się nieodłącznym członem jego nazwiska. Służył w 1 pułku ułanów Legionów Polskich, dowodząc w nim kolejno plutonem i szwadronem. Brał udział w walkach nad Nidą, w rejonie Nowego Korczyna, Szczytnikami, Lublinem, Kościuchnówką i Trojanówką. Razem z całym pułkiem Beliny-Prażmowskiego walczy pod Krzywopłotami, Wolbromiem i Uliną Małą. Następnie walczył na Podhalu pod Limanową, Nowym Sączem i w kilkudniowej Bitwie pod Łowczówkiem. Ubezpieczał też, wraz ze swoim szwadronem, przemarsz piechoty legionowej w kierunku Łodzi i Częstochowy. 5 marca 1915 został mianowany porucznikiem w kawalerii. W lutym i marcu 1917 wykładał musztrę na kawaleryjskim kursie oficerskim w Ostrołęce. Latem 1917, po kryzysie przysięgowym, został początkowo internowany w obozie w Szczypiornie, a od 20 lipca tego roku w Niemczech: Havelberg, Rastadt i Werl. Zwolniony 14 października 1918 wrócił do kraju. (Wikipedia).
Kazimierz Kosiarski - ur. 3 II 1893 w Skierniewicach, s. Ludwika i Zofii, w. rzymskokatolickie. Akademik. Książeczka wojskowa nr 16214, 37147, 45102, 54996.Wychowywał się w Częstochowie, w 1912 rozpoczął naukę w Szkole Mechaniczno-Technicznej H. Wawelberga i S. Rotwanda w Warszawie. 8 X 1914 zgłosił się do LP. Służył w 1. szw. I Dyonu W. Beliny-Prażmowskiego i pozostawał w nim, z przerwą do jesieni 1916. Ranny 15 IX 1915 pod Stobychwą, służył przez pewien okres w 4. komp. III baonu 1. pp I Brygady LP. 19 IX 1915 wykazany w Szpitalu LP w Lublinie. 31 III 1917 ukończył Kawaleryjską Szkołę Oficerską 1. puł LP w Ostrołęce, uzyskując ocenę dostateczną. Po kryzysie przysięgowym (VII 1917) internowany w Szczypiornie i Łomży. Od początku XI 1918 w WP. Mianowany ppor. kaw. z dniem 1 III 1919, w XI 1918 walczył o Przemyśl, następnie brał udział w Wyprawie Wileńskiej (IV 1919), ofensywie zimowej pod Dyneburgiem (1919/1920) oraz w Wyprawie Kijowskiej w IV i V 1920. W VII 1920 został przeniesiony do 16. puł. Walczył w Bitwie Warszawskiej 1920 oraz Bitwie Niemeńskiej. Podczas działań ranny w 1919 i w 1920. 1 VI 1921 wykazany jako por. w 11. puł. W 1922 awansowany na rtm. kaw., w 1927 na mjr. kaw. 1932–1938 był d-cą 18. puł w Grudziądzu, potem d-ca 5. psk w Dębicy. W Kampanii Wrześniowej 1939 był z-cą d-cy Krakowskiej BK gen. Z. Piaseckiego. 1939–1945 przebywał w niemieckich oflagach, w 1946 powrócił do kraju. Zmarł 20 XII 1974. Odznaczony VM 4. i 5. kl., KN, KW 5x. (W aktach z I wojny podana data urodzenia: 15 II 1893). (biogram za: "Internetowym Słownikiem Legionistów Polskich 1914-1918").