sygn. l.d.: F Wygrzywalski Roma 1899.
na odwrocie na lewej listwie krosna nalepka (fioletowym długopisem): 400 | F. Wygrzywalski | Scena symboliczna
W 1893 roku Feliks Wygrzywalski zdał egzaminy i został przyjęty w poczet uczniów monachijskiej Akademii Sztuk Pięknych w oddziale prof. Herterycha. Studiował z wielką pasją, zagłębiając się jednocześnie w historię sztuki. Za rysunki aktów uzyskał aż cztery odznaczenia. Akty Wygrzywalskiego były tak udane, że znalazły się w zbiorach akademii. Po studiach w klasie malarskiej C. Marra oraz naukach w paryskiej Académie Julian ostatecznie artysta zdecydował się szukać piękna u źródeł „wielkiej sztuki“ – we Włoszech. Powróciwszy do Monachium nie potrafił się tam już odnaleźć. Postanowił więc wyjechać do Włoch po raz drugi. W 1900 Wygrzywalski osiadł ostatecznie w Rzymie.
Nimfa jest jednym z najwcześniejszych, prezentowanych dotychczas dzieł artysty. Formą upozowania modelki artysta zbliżył się do klasycznych włoskich posągów. Kolorystyka pozostała jednak jeszcze pod głębokim wpływem szkoły monachijskiej. Tłem jest skaliste wybrzeże pogrążone w mroku nocy. Jedynie delikatne światło księżyca rozświetla alabastrową skórę zmysłowej kobiety i kaskadę długich blond włosów otulających jej sylwetkę.
Akty były atutem Wygrzywalskiego już w okresie studiów, a w późniejszym okresie stały się jego znakiem rozpoznawczym. Piękne, nagie niewiasty nad morskim brzegiem pozostały jednym z głównych motywów twórczości Wygrzywalskiego.
Feliks Michał Wygrzywalski (Przemyśl 1875 - okolice Rzeszowa 1944) w latach 1893-98 studiował w ASP w Monachium pod kierunkiem J.C.Hertericha i K.Marra. Studia uzupełniał w Académie Julian w Paryżu. Już w czasie studiów wyjeżdżał do Włoch, a po 1900 przez kilka lat mieszkał w Rzymie. W 1906 podróżował do Egiptu. W 1908 na stałe osiadł we Lwowie. W latach 1909-14 pracował w tamtejszym teatrze jako inspektor sceny. Jeszcze kilkakrotnie podróżował do Włoch. Był malarzem realistą; we wcześniejszym okresie twórczości skłaniał się ku naturalizmowi i silnej ekspresji. Dużą wagę przywiązywał do efektów świetlnych, stosował bogatą, żywą gamę barwną. We wczesnych obrazach często przedstawiał ludzką pracę (Burłacy) lub dramatyczne wydarzenia i napięcia społeczne (Strajk, Chleba nam głodnym). Malował też portrety, akty, pejzaże nadmorskie, krajobrazy z Włoch i Ukrainy. Po podróży do Egiptu w jego malarstwie powtarzały się motywy i tematy orientalne (Modlitwa Arabów, Sprzedawcy dywanów). Zajmował się dekoracyjnym malarstwem ściennym, m.in. w 1908 zaprojektował, a później wykonał alegoryczne malowidła do gmachu Izby Handlowo-Przemysłowej we Lwowie. Zajmował się grafiką, ilustrował książki i czasopisma, projektował witraże, kostiumy i dekoracje teatralne (m.in. do Peer Gynta, Irydiona, Nocy listopadowej).
