Ostatni grosz w historii mennicy olkuskiej.
Piękna, a przy tym bardzo rzadka moneta.
Olkusz
w czasach Zygmunta III bił grosze jedynie przez dwa lata, skupiając
produkcję na wręcz masowym biciu trojaków. W drugim roku bicia
kontynuował on styl przyjęty w 1593, bijąc grosze z popiersiem króla w
kryzie i zbroi oraz umieszczając na awersie znaki Słoneczko i Dzbanek.
Dopiero z biegiem roku wprowadzając nowy typ.
Grosz z popiersiem króla w zbroi okrytej płaszczem związanym na ramieniu, bez znaku menniczego Dzbanek.
Zmiana
ta zachodzi zapewne dość późno, gdyż nowe wizerunkowo grosze są
wyraźnie rzadsze od swoich poprzedników. Potwierdzenie tych słów
odnajdujemy w archiwach aukcyjnych, gdzie na przestrzeni kilkunastu lat
na 30 egzemplarzy, zaledwie 3(!) stanowią odmianę z nowym popiersiem
króla.
Egzemplarz ilustrowany w katalogu J. Dutkowskiego.
Polecamy.
