Obiegowy egzemplarz najtrudniejszego do zdobycia rocznika 10 złotówek z 2RP.
Nominał wprowadzony reformą z 11 stycznia 1924 roku bity w tym wzorze od 1934 roku (wprowadzony do obiegu w 67 urodziny marszałka). Zgodnie z rozporządzeniem Prezydenta RP z 27 sierpnia 1932 roku monetami tymi można było spłacać zobowiązania do kwoty maksymalnie 1 000 złotych. Moneta pozostająca w obiegu do listopada 1939 roku, wycofana na mocy rozporządzenia GG.
Monetę wybito w Warszawie w latach 1934 - 1939. Najniższy nakład jest z roku 1934 (200 000 sztuk), najwyższy z 1936 (2 130 000 sztuk). Nakład z 1939 roku nie jest znany, jednak pojawia się w handlu dość często w bardzo dobrych stanach zachowania.
Moneta bita ze srebra .750, o średnicy 34 mm i wadze przepisowej 22 g.
Awers: orzeł państwowy wzoru z 1927 roku na tle promieni, w otoku napis:
RZECZPOSPOLITA POLSKA 10 ZŁOTYCH 10, pod ogonem orła rok.
Rewers: popiersie Marszałka Piłsudskiego w lewo, przed nim herb Kościesza – znak Mennicy Państwowej w Warszawie. Na ramieniu sygnatura projektanta:
St Ostrowski.
Obrzeże: ząbkowane
