Bardzo rzadka próba dukata w srebrze z okresu panowania Stanisława Augusta Poniatowskiego.
Ładnie zachowany egzemplarz. Drobne zarysowania, ale tło z menniczym połyskiem.
Pozycja obecna w zbiorach Kubickiego i Chomińskiego oraz w zbiorze Karolkiewicza.
Rzadkość w katalogu duetu Kamiński-Kurpiewski określono jako R8.
Moneta sporadycznie występująca w handlu.
Średnica 22 mm, waga 2.58 g
W ciągu dwóch pierwszych lat panowania Stanisława Augusta działały mennice miejskie w Gdańsku i w Toruniu (1765 i 1766). Miasta te zostały jednak zmuszone do ich zamknięcia. Król zamierzał bowiem wyjść z chaosu monetarnego pozostawionego po czasach saskich i wprowadzić nowy system pieniężny. Jego podstawę miał stanowić dukat niderlandzki oraz talar bity z grzywny kolońskiej (czystego srebra) w liczbie 10 sztuk. Reforma weszła w życie w roku 1766. W obiegu pieniężnym Rzeczypospolitej znalazły się monety piękne i pełnowartościowe: dukaty, talary, złotówki, grosze oraz ich frakcje i wielokrotności. Fakt iż były to monety pełnowartościowe spowodował ich ściąganie z rynku i przetapiane na monety pruskie niższej próby. Z tego powodu dwukrotnie poprawiano system monetarny, m. in. zmieniając stopę menniczą (1787 i 1794). W okresie panowania Stanisława Augusta pracowały dwie mennice państwowe: krakowska i warszawska.
